Temat naszego spotkania w dniu 19 czerwca 2019r. brzmiał:

Zrezygnuj z narzekania, skoncentruj się na wdzięczności

Od razu się ciśnie na myśl: Łatwo powiedzieć!

Przecież wokół tyle powodów, sytuacji żeby narzekać, na dodatek prawie wszyscy na wszystko narzekają… dobrze, że ks. Wojtek Ignasiak na spotkaniu wiele wyjaśnił w tym temacie.

W dzisiejszym świecie, chcemy ciągle więcej i sądzimy, że sami wszystko osiągniemy – zamykamy się na pomoc innych. Z drugiej strony sądzimy, że mamy prawo do wszystkiego, wszystko nam się należy i narzekamy, kiedy coś nam się nie udaje. Nie poczuwamy się do obowiązku wdzięczności.

Czym zatem jest wdzięczność wobec człowieka?

Wdzięczność otwiera oczy i rozszerza serca, zarówno temu który okazuje wdzięczność jak i osobie wobec której się ją wyraża.

Żeby okazać wdzięczność, to najpierw muszę dostrzec to dobro, które otrzymałam (otwieranie moich oczu), a potem muszę to dobro w moim sercu „zaakceptować” (poszerzyć o to dobro moje serce), aby móc za nie podziękować.

Podobnie wdzięczność „otwiera oczy” temu, który coś dobrego czyni (bo czasem on sam już tego nie dostrzega) oraz poszerza jego serce, kiedy słyszy, że ktoś zauważył jego dobroć.

Wdzięczność nie musi obejmować rzeczy niezwykłych. Umiejętność cieszenia się z małych rzeczy i wdzięczność za nie czyni człowieka szczęśliwym. Ale jak się tego nauczyć postawy wdzięczności?

Można na przykład notować każdego dnia przed snem trzy rzeczy, za które jest się w danym dniu wdzięcznym Bogu i ludziom. Gdy doświadczam ciężkich chwil i  trudno mi jest znaleźć coś pięknego, pozytywnego, otwieram notatnik i czytam zapisane tam słowa. Odnajduję wtedy radość i szczęście.

Najlepszą metodą na narzekanie (zło), nie jest unikanie zła, ale czynienie dobra, dostrzeganie go i bycie wdzięcznym za nie. Jeżeli wypełniam dobrem, wdzięcznością moje serce to nie ma tam miejsca na zło, ale jeżeli nie czynię dobra to moje serce wypełniać będzie zło, które jest „bezczelne”  i  wypełnia każdą pustkę.

A wdzięczność wobec Boga?

Jak pisał ks. Blachnicki „Wdzięczność okazana Bogu otwiera serce człowieka na przyjęcie darów Bożej łaski”, czyli bez postawy wdzięczności wobec Boga nie jesteśmy w stanie przyjąć Jego łaski, którą On chce nam udzielić. Najdoskonalszą formą wdzięczności jest Eucharystia – wdzięczność Bogu za Jego miłość i dzieło zbawienia.

Wielu z nas na spotkaniu mówiło o własnym doświadczeniu mocy uwielbienia Boga – jak ono zmieniło ich życie, jak wiele wniosło radości, uzdrowienia i przywrócenia do życia tego co obumarłe

Tak więc: „W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was” –  jak napisał św. Paweł (1Tes 5, 18).