Ognisko Katowice – Parafia Św. Michała Archanioła, ul. Gawronów 20

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą Świętą w intencji wszystkich Małżeństw w kryzysie. Po mszy zapraszamy do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka – naszego Duchowego Opiekuna pt. „Języki miłości„. Na koniec podzielimy się swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem swojego życia. Zapraszamy wszystkich, którzy szukają wsparcia, gdy ich Małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą Świętą w intencji wszystkich Małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka – naszego Duchowego Opiekuna pt. „Wpływ domu rodzinnego na relacje małżeńskie„. Na koniec podzielimy się swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem swojego życia. Zapraszamy wszystkich, którzy szukają wsparcia, gdy ich Małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

W sierpniu zapraszamy w czwartą środę miesiąca, tj. 23 sierpnia. Rozpoczynamy jak zawsze o godz 18:00 Mszą Świętą w intencji wszystkich Małżeństw w kryzysie.

Temat konferencji : „Wpływ domu rodzinnego na relacje małżeńskie„.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą Świętą w intencji wszystkich Małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka – naszego Duchowego Opiekuna pt. „Niedojrzałość emocjonalna małżonków, a konflikty w małżeństwie”. Na koniec podzielimy się swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem swojego życia. Zapraszamy wszystkich, którzy szukają wsparcia, gdy ich Małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

W lipcu zapraszamy w drugę środę miesiąca, tj. 12 lipca. Rozpoczynamy jak zawsze o godz 18:00 Mszą Świętą w intencji wszystkich Małżeństw w kryzysie.

Temat konferencji : „Niedojrzałość emocjonalna małżonków, a konflikty w małżeństwie„.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą Świętą w intencji wszystkich Małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka – naszego Duchowego Opiekuna pt. „Żona/Mąż i dzieci bożkami. Jak przywrócić Jezusa na właściwe miejsce?„.

Na koniec podzielimy się swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem swojego życia. Zapraszamy wszystkich, którzy szukają wsparcia, gdy ich Małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą Świętą w intencji wszystkich Małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka – naszego Duchowego Opiekuna pt. „Zadośćuczynienie… Wdzięczność…„.

Na koniec podzielimy się swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem swojego życia. Zapraszamy wszystkich, którzy szukają wsparcia, gdy ich Małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Organizujemy wspólną – wszystkie śląskie ogniska WTM Sychar, Śląską Pielgrzymkę do bł. Elżbiety Canori Mora w Hucisku k. Żywca – patronki opuszczonych małżonków, która w 2023 roku została ogłoszona patronką wspólnoty Sychar.

Plan pielgrzymki do Huciska – do relikwii bł. Elżbiety Canori Mora 😇 13 maja 2023r.

Zbiórka 13 maja w Hucisku o 11:00, poprosimy ks. proboszcza o opowiedzenie historii parafii i skąd w tym miejscu relikwie bł. Elżbiety.
Ok. 12:00 Msza Św. i może krótkie nabożeństwo do bł. Elżbiety.
Po mszy wyruszamy na spacer do Jasnej Górki – będzie okazja na rozmowy i poznanie się 😉
W Jasnej Górce – Koronka do Bożego Miłosierdzia i czas na posiłek – zabierzcie coś ze sobą.
Zwiedzimy sanktuarium i zobaczymy, co nam jeszcze Duch Św. podpowie.

Tego też dnia ks. Proboszcz z Leszczyn z Parafii Św. Andrzeja Boboli, zaprasza nas na 18:00 na Mszę Św. w naszej intencji, a po zakończeniu, na nabożeństwo Fatimskie z procesją ze świecami, oraz Grill do swojego ogrodu.

Wszystkich serdecznie zapraszamy.

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą Świętą w intencji wszystkich Małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka – naszego Duchowego Opiekuna pt. „Ogromna siła i moc pochodząca z osobistej relacji z Jezusem do ponownego budowania małżeństwa na mocnym fundamencie„.

Na koniec podzielimy się swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem swojego życia.Zapraszamy wszystkich, którzy szukają wsparcia, gdy ich Małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą Świętą w intencji wszystkich Małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka – naszego Duchowego Opiekuna pt. „Przypowieść o synu marnotrawnym. Jak powinna wyglądać dziś ojcowska postawa w kontekście oczekiwania na powrót wiarołomnego współmałżonka. Jakie działania podejmować, czego nie robić”.

Na koniec podzielimy się swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem swojego życia.Zapraszamy wszystkich, którzy szukają wsparcia, gdy ich Małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Serdecznie zapraszamy na
Rekolekcje Ogniskowe Wspólnoty Trudnych Małżeństw SYCHAR,
które odbędą się w dniach
31 marca – 2 kwietnia 2023 roku w Brennej

Rekolekcje wygłosi

Ks. Kaziemierz Musioł

KOSZTY REKOLEKCJI (od piątku do niedzieli )

– dzieci do 2 roku życia ( bez łóżka ) – gratis

– dzieci w wieku 2-12 lat 170,00

– dzieci powyżej 12 roku życia i dorośli 250,00

Na rekolekcje zapraszamy również osoby spoza naszej wspólnoty

UWAGI:

• KAŻDĄ osobę prosimy zapisać na oddzielnym formularzu.
• dzieci i osoby dochodzące ( bez noclegu ) także!!!
• informacje dotyczące numeru konta i terminu wpłaty będą rozsyłane na maile podane w zgłoszeniu – prosimy o cierpliwość.
• Wasze prośby (np. specjalna dieta) prosimy wpisywać od razu w formularzu zgłoszeniowym w „Informacjach dodatkowych”.
• Informacje dotyczące tematu rekolekcji (można przesyłać propozycje), programu rekolekcji i innych spraw organizacyjnych zostaną podane w późniejszym terminie.
• Wszelkie pytania prosimy kierować na adres:

seba1@malymikrokami.org

• przypominamy, że wszystkie spotkania z Sycharem są bezalkoholowe.

Link do formularza zgłoszeniowego:

Rekolekcje WTM Sychar – Brenna, 31.03-02-04.2023 (google.com)

Nad przebiegiem zapisów będzie czuwała Fundacja Małymi Krokami

Ośrodek Spotkań i Formacji w Brennej

BRENNA – Ośrodek Spotkań i Formacji (rekolekcje-brenna.pl)

LICZBA MIEJSC OGRANICZONA.

Serdecznie zapraszamy!

15 luty 2023 r.
15 marca 2023 r.
19 kwietnia 2023 r.
17 maja 2023 r.
21 czerwca 2023 r.
19 lipca 2023 r.
16 sierpnia 2023 r.
20 września 2023 r.
18 października 2023 r.
15 listopada 2023 r.
20 grudnia 2023 r.

Zawsze rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą Świętą w intencji wszystkich Małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze Współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka – naszego Duchowego Opiekuna, a na koniec podzielimy się swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem swojego życia.

Zapraszamy wszystkich, którzy szukają wsparcia, gdy ich Małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

W najbliższą niedzielę, tj. 29 stycznia 2023 r. o godz. 10.00 zapraszamy do udziału we Mszy Świętej w intencji Naszego Opiekuna Duchowego Ks. Wojciecha Ignasiaka, który obchodzi swoje kolejne urodziny.

Spotkajmy się by wspólnie podziekować Panu Bogu za Dar Życia Księdza Wojciecha, a także by prosić o wszelkie łaski potrzebne Mu do posługi kapłańskiej.

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka a potem będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka a potem będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

DZIĘKUJEMY WSZYSTKIM ZA TEN CZAS, DOŚWIADCZENIA I ŚWIADECTWA ORAZ WSZYSTKIM GOŚCIOM ZA PRZYBYCIE.

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka a potem będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka a potem będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji Ks.Wojtka a potem będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Witamy serdecznie i zapraszamy w środę o godzinie 18:00 na spotkanie naszego ogniska,rozpoczynamy mszą św a po mszy będzie konferencja ks. Wojtka. Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej

Uwaga!!!!!!!! informacja dla uczestników rekolekcji organizowanych w dniach 7-9 stycznia 2022 r.

Rekolekcje odbędą się  jednodniowo czyli w sobotę 8 stycznia 2022 r. w godzinach od 9.00-21.00

Koszt rekolekcji: 90 zł ( zawiera opłaty za obiad, kolację, organizację i prowadzenie zajęć)

Prowadzący: ks. Wojciech Ignasiak

Rekolekcje są organizowane dla zamkniętej grupy Wspólnoty Trudnych Małżeństw SYCHAR z okręgu Katowickiego.

Zgłoszenia należy wysyłać mailowo na adres:  kontakt@osrodek-brynow.pl

Zgłoszenie powinno zawierać: imię, nazwisko, adres, telefon i mail kontaktowy oraz informację o zaszczepieniu przeciw covid 19 ( podanie informacji pozwoli nam lepiej przygotować się do organizacji rekolekcji, osoby zaszczepione nie wliczają się do limitu dopuszczalnej liczby uczestników)

Należność w kwocie 90 zł płatna na konto Ośrodka z dopiskiem “Rekolekcje Sychar I/01/22 ”

Konto do przelewu zaliczek: 50 1020 2313 0000 3302 0185 7267

Wszelkie informacje dostępne także podczas dyżuru telefonicznego Ośrodka:

• Wtorek- Piątek:  10.00 – 13.00 pod nr telefonów:  (32) 205 39 22;  kom. 509 96 33 56
  lub mailowo : kontakt@osrodek-brynow.pl

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Witamy serdecznie i zapraszamy w środę o godzna 18:00 na spotkanie naszego ogniska,rozpoczynamy mszą św a po mszy będzie konferencja ks. Wojtka. Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej

Witamy serdecznie i zapraszamy w środę o godzna 19:15 na spotkanie naszego ogniska,rozpoczynamy mszą św a po mszy będzie konferencja ks. Wojtka. Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

W ZWIĄZKU Z LIMITEM OSÓB W KOŚCIELE , ZAPRASZAMY NA EUCHARYSTIĘ SPECJALNIE DLA SYCHARKÓW 21.04.2021 W ŚRODĘ O GODZINIE 19:00 A PO MSZY ZOSTAJEMY NA KONFERENCJĘ KSIĘDZA WOJTKA.  PRZYPOMINAMY O ZASŁANIANIU TWARZY I NOSA ORAZ O ZACHOWANIE ODLEGŁOŚCI W ŁAWKACH.  PROSIMY WSZYSTKICH O MODLITWĘ ZA NASZEGO KOLEGĘ DAMIANA, KTÓRY LEŻY W SZPITALU W CIĘŻKIM STANIE I WALCZY Z COVIDEM ORAZ ZA WSZYSTKICH CHORYCH,CIERPIĄCYCH I ZA LEKARZY ,PIELĘGNIARKI,RATOWNIKÓW MEDYCZNYCH.

Sprawozdanie ze spotkania Sycharu w dniu 17 marca 2021r.

Temat konferencji: Św. Józef – wzorem ojcostwa
W każdej niemal książeczce do nabożeństwa można znaleźć modlitwę do św. Józefa. Ten cichy i sprawiedliwy mąż jest Patronem: ojców, rodzin, ludzi pracy, dobrej śmierci i całego Kościoła. Papież Franciszek w 150 rocznicę ogłoszenia Go Patronem Kościoła, bieżący rok liturgiczny poświęcił Jego Osobie. Zatem możemy zyskać wiele łask za Jego pośrednictwem.
Ojciec Święty w swoim nauczaniu zwraca uwagę na 7 aspektów ojcostwa św. Józefa. Są one następujące:
1. OJCIEC UMIŁOWANY
Bł. Papież Paweł VI w swojej homilii o św. Józefie mówił: „ Jego ojcostwo wyrażało się w tym, że ze swego życia uczynił służbę. Był głęboko zjednoczony przez człowieczeństwo Jezusa z całą Trójcą Świętą”. Józef był milczący, ale i świetnie słuchający, odkrywający i wiele czynił niewiele mówiąc. Jezus, po znalezieniu w świątyni, był posłuszny swoim Rodzicom (w tym też Józefowi), ale i Józef Jezusowi, gdyż odkrywał w Nim Kogoś Wielkiego. To człowiek zasłuchany w Boga, a z drugiej strony Jezus miał ogromne zaufanie do swojego ludzkiego Opiekuna. To wzór dla każdego ojca. Dziecko , kiedy może patrzeć na zasłuchanego tatę w Boga, to owo doświadczenie może być jednocześnie umocnieniem jego wiary . Odkryjmy wartość ciszy, zanurzenia w Bogu, by ważne rzeczy zobaczyć, odkryć.
Warto podkreślić też ufność ludu Bożego do św. Józefa przez wszystkie pokolenia i czasy. Również Józef Egipski , sprzedany przez braci, był wskazywany przez Faraona słowami: „ Idźcie do Józefa” – oczywiście chodziło o pomoc. Kościół woła przez wieki podobnie. Sterotestamentalne imię Józefa łączymy z Opiekunem Jezusa, Oblubieńcem Maryi. Jest ono łącznikiem Starego i Nowego Testamentu. Jeśli św. Józef jest Opiekunem Kościoła, to i każdego z nas z osobna. Korzystajmy z tego, że był Opiekunem Boga.

2. OJCIEC CZUŁY
Ojciec nie może być sztywny. Ma być czuły wobec żony, matki, jak i dzieci. Papież Franciszek bardzo wyraźnie podkreśla wartość czułego ojca. Jesteśmy wezwani do tego, aby z czułością zająć się też swoimi słabościami. Mamy uznać swoją niemoc, ale nie potraktować to jako klęski; raczej szukać mocy u Boga. Słowo Boże poucza nas: „ Moc w słabości się doskonali”, a więc ta słabość może nas doskonalić , abyśmy nie byli zbyt SAMOWYSTARCZAJĄCY. To Zły sprawia, że patrzymy na naszą kruchość z osądem negatywnym. My zaś nie mamy się załamywać, tylko uznając słabość, okazać sobie czułość, bez nuty zniechęcenia wobec siebie, bez znienawidzenia swoich upadków. Czułość też wobec siebie jest po to, aby bardziej zrozumieć siebie. Czym bardziej siebie potępiam, tym bardziej potępiam bliźnich. Nie chodzi tu w ogóle o lekceważenie siebie, czy swoich grzechów. Podejmuję przecież z nimi walkę. Natomiast jeśli jestem czuły, to mam o wiele więcej wyrozumiałości wobec innych.
3. OJCIEC POSŁUSZNY
Św. Józef wielokrotnie był posłuszny swoim snom. Np.:
– gdy chciał oddalić Maryję ( był skłonny, z miłości do Niej, wziąźć na siebie winę, aby to Jemu przypisano brak odpowiedzialności)
– gdy miał uciekać ze Świętą Rodziną przed Herodem usłyszał: „ Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uciekaj do Egiptu”. Nie było to dla Niego łatwe, ale idzie, nie dyskutuje
– gdy usłyszawszy słowa Anioła wraca z Maryją i Jezusem do Izraela
– gdy dowiaduje się, że nie ma wracać do Betlejem, ale do Nazaretu
Ten poważny, silny mężczyzna, ale jak bardzo posłuszny woli Bożej, wykonuje to, co Mu Anioł podpowiada. Widzimy jak wielkie jest podobieństwo św. Józefa do Jezusa, gdyż On też był posłuszny woli Ojca, aż do śmierci.
4. OJCIEC PRZYJMUJĄCY
Kogo św. Józef przyjmował? Przede wszystkim – Maryję. Nie dyskutował, nie stawiał warunków, nie podejmował żadnych dewagacji, nic! Ja i ty, też mamy przyjmować Maryję i Jezusa. Nie musimy wcale rezygnować z tego świata, ale realnie, w tym świecie poprzez działanie np. przez pomoc potrzebującym przyjąć Jezusa w innych ludziach. Również dzielić się z nimi tym, co nam w życiu wychodzi, aby inni skorzystali, aby dodać im wiary w siebie, że warto pracować nad sobą.
5. OJCIEC Z TWÓRCZĄ ODWAGĄ
Zawierzenie Bogu nie polega jedynie na zaufaniu Mu, ale i na działaniu, wysiłku, by nasza twórcza odwaga pomogła w konkretnej sytuacji. Św. Józef różne rzeczy robił po to, aby Święta Rodzina mogła godziwie żyć. Możemy liczyć na Boga, gdyż On nas wspomaga, ale my nie możemy pozostawać z boku, nic nie robiąc. Pięknym przykładem twórczej odwagi jest postawa przyjaciół paralityka, który potrzebował Jezusa. Pomogli oni człowiekowi dotrzeć do Niego. Oczywiście Pan Jezus nie tylko uzdrowił Jego ciało, ale i odpuścił Mu grzechy. Obdarował Go o wiele bardziej, niż się tego spodziewał. TWÓRCZĄ ODWAGĘ czerpaną z Boga, z Jego działania kierujmy wobec współmałżonka, dzieci, znajomych itp. Bądźmy na siebie bardziej otwarci.
Pan Jezus św. Siostrze Faustynie wskazał trzy uczynki miłosierdzia: czyn, słowo i modlitwa ( gdyż czasami nie da się inaczej, a nie chcemy kogoś zranić).
6. OJCIEC PRACY
Od Encykliki Papieża Leona XIII: „ Rerum novarum”, dotyczącej spraw społecznych, Kościół nie może milczeć, jeśli jest jakaś niesprawiedliwość społeczna. Takimi wielkimi społecznikami byli m.in.: kard. A. Hlond, bł. E. Szramek czy ks. Alojzy Ficek. Oprócz tego, że byli wielkimi, pobożnymi kapłanami, to interesowali się również sprawami społecznymi. My też mamy czuć się odpowiedzialni za tę rzeczywistość. Ochrona pracowników i pracodawców jest potrzebna, gdyż niejednokrotnie zdarza się, że człowiek jest niesprawiedliwy wobec drugiego człowieka. Pamiętajmy, że człowiek pracy to przede wszystkim jego podmiot, persona, a nie tylko pracowitość jako cecha.
7. OJCIEC W CIENIU
Jan Dobraczyński w swojej powieści pt: „ Cień Ojca” opisał . ojcostwo św. Józefa, ale i Opiekę Ojca Niebieskiego. Ojcostwo to nas nieustannie chroni, osłania… Być ojcem oznacza też wprowadzać dziecko w świat, ale być cieniem ojca czyli uczynić to dziecko zdolnym do dokonywania samodzielnych, właściwych wyborów. My jako rodzice, mamy wprowadzać dziecko w dojrzałe, dorosłe życie, aby było przygotowane, również na jego trudy. Nie mamy zatrzymywać dziecka dla siebie. Taka postawa jest przeciwieństwem posiadania ( dotyczy to także majątku ). Mogę mieć, posiadać coś, ale nie mogę do tego się przywiązywać. Nie mogę posiadać ludzi. Mąż nie ma posiadać żony, a żona męża, ponieważ nie jesteśmy niczyją WŁASNOŚCIĄ.
Ojcostwo ma wyrzekać się pokusy , aby przez dzieci realizowaliśmy swoje plany. Mamy być jakby BEZUŻYTECZNI ( nie używam kogoś, czyli swojego dziecka), a mianowicie powtarzać sobie: nic dla mnie nie zostało z Ciebie. Dziecko może być chlubą ojca lub matki, ale nie jest nasze!
BĄDŹMY W CIENIU i mówmy dzieciom: „ Jestem w Twoim życiu, ale się nie wtrącam, nie eksponuję, nie przeszkadzam i nie wymądrzam”. Św. Józef nie uznał Jezusa za własność, nie posiadał Go, ale przepięknie wprowadził w życie.
Reasumując, nie łatwe przed nami zadanie, ale jak ważne i odpowiedzialne. Zatem oddawajmy się nieustannie pod opiekę i orędownictwo Świętego Opiekuna Jezusa z Nazaretu.

Sprawozdanie przygotowała: Ewa Skulik

Sprawozdanie ze spotkania Sycharu w dniu 18 grudnia 2019r.

Temat: Wiara i odpowiedzialność na wzór św. Józefa –
ziemskiego ojca i męża
Św. Józef jako MAŁŻONEK
Odpowiedzialność św. Józefa jest wymiarem Jego miłości. Kochał Maryję i dlatego zdecydował się potajemnie Ją oddalić, nie chcąc Jej narazić na ukamienowanie. Był człowiekiem prawym, ale na specjalne zlecenie Anioła przyjmuje Maryję do siebie.
Św. JP II w swojej Encyklice: „ Redemptoris Custos” w sposób bardzo czytelny ściśle łączy Maryję i Józefa, ponieważ dokument ten podpisał nie w Uroczystość św. Józefa 19 marca, ale właśnie 15 sierpnia 1989r. w Święto Wniebowzięcia NMP. Podkreślał, iż św. Józef jest bardzo ważną postacią w tajemnicy Świętej Rodziny. Choć mówi niewiele i przejawia postawę niewerbalną, to trzeba pokazywać Jego POSTAWĘ SŁUŻBY. Jest opiekuńczy i doskonale ukazuje realizację powołania do macierzyństwa czy ojcostwa. Jest WZOREM MAŁŻONKÓW, ale i RODZICÓW. Wziął NMP z całą Tajemnicą Macierzyństwa. Pokazał gotowość pełnienia woli Bożej, którą poznał przez zwiastuna Anioła. Podobieństwo Józefa i Maryi przejawia się w Jego posłuszeństwie woli Bożej, którą poznawał za pośrednictwem Posłańców Boga, Archaniołów:
Maryja mówi FIAT
Józef nie mówi, ale robi: /„…zbudziwszy się ze snu , zrobił tak, jak Mu Pan Bóg kazał”/

2. Św. Józef jako pierwszy POWIERNIK Tajemnicy Boga samego
W momencie przełomowym – Pełni Czasu – wraz z Maryją od początku uczestniczył w Tajemnicy Boga. Pismo Święte wiele mówi o Maryi, ale przez mieszkanie z Matką Boga, będąc Jej Małżonkiem, współuczestniczy w tej Tajemnicy Boga, choć Jego droga wiary zakończy się wcześniej.
Dekret z 1962r. /z czasów Soboru Watykańskiego II /nakazał, aby św. Józef był wymieniany w kanonie rzymskim. Ze względu na jedność Józefa i Maryi Papież Jan XXIII nakazuje wspominać św. Józefa we wszystkich modlitwach eucharystycznych, zaraz po Maryi. Imię Józefa ma wybrzmieć obok Maryi, gdyż Oboje są Powiernikami tajemnicy objawiającego się Boga. Stąd też małżonkowie dzisiaj muszą oboje być przekazicielami tajemnicy Boga, zwłaszcza ojciec.
Św. Józef w służbie ojcostwa
Bóg wezwał Józefa, aby bezpośrednio służył Zbawicielowi. I tak, uczynił On ze swego życia służbę. Zrezygnował z przekazania swemu dziecku życia, ale za to był Opiekunem Syna Bożego. Posłużył się władzą, którą posiadał w swojej Rodzinie. Poświęcił swoje „Ja” na służbę Matki i Zbawicielowi. Był ofiarny ze swego serca, ze swojej miłości.
Św. Józef w wolności zrezygnował z siebie, jest przykładem bezinteresownego dawania siebie. Zgłębiając istotę małżeństwa Józefa i Maryi widzimy jak wzorowo realizuje On oblubieńczą miłość. To Małżeństwo staje się sakramentem Nowego Przymierza.
Św. JP II mówił: „ Małżeństwo św. Józefa i Maryi stanowi szczyt, z którego to świętość rozlewa się na całą ziemię. To sanktuarium miłości i kolebki życia”.
Wzrastanie Jezusa w mądrości i łasce, dokonywało się w Świętej Rodzinie, u boku właśnie św. Józefa, gdzie było wzajemne obdarowywanie się, gdzie była głęboka i prawdziwa relacja.
Można zauważyć prymat życia wewnętrznego w życiu św. Józefa, pewną dwoistość miłości. A mianowicie:
– miłość Boskiej Prawdy / chodzi o umiłowanie Boga w Jezusie /
– miłość służby / chodzi o zwyczajną opiekę wobec Jezusa; uczył Go zawodu i wprowadzał w życie /
Bóg przychodził do św. Józefa przez Jezusa, a On nieustannie Boga przyjmował. OJCOWSKA MIŁOŚĆ JÓZEFA WPŁYWAŁA NA SYNOWSKĄ MIŁOŚĆ JEZUSA.
Sobór Watykański II na nowo zwrócił naszą uwagę na tego wielkiego Świętego, jako szczególnego nauczyciela naszych czasów, patrona małżonków, rodziców, osób pracy. To postać cicha, dyskretna, prawie niewidoczna, ale wieloaspektowo bogata, potrzebna i nieodzowna. Niech św. Józef, w którym to jest wielka głębia, wyprasza dla Kościoła wszelkie potrzebne łaski.

Sprawozdanie przygotowała: Ewa Skulik

Sprawozdanie z konferencji ks. W. Ignasiaka na temat:,, Miłość nie unosi się gniewem i nie pamięta złego(…)”, czyli fragmentu z „Hymnu o miłości”, wygłoszonej podczas spotkania Sycharu 16 września 2020r.

Na początku, pozwolę sobie przelać na papier kilka myśli z homilii wygłoszonej podczas Eucharystii przed konferencją. Otóż tematem wiodącym była: PRZEKORA.
Św. Paweł naucza, iż miłość nie szuka swego, czyli, że szuka dobra drugiej osoby. Miłość ta musi być otwarta na drugiego. Aby małżonek mógł zrozumieć dlaczego drugiemu jest źle ,musi ,,wejść” w konkretną sytuację współmałżonka. Z tym kogo kocham pragnę się głęboko zjednoczyć, ,, wejść” w jego przeżycia (należy wziąć pod uwagę czy ktoś jest melancholikiem czy np. sangwinikiem), wejść w świat jego uczuć i emocji. Musimy czynić to ciągle na nowo, aby wszystko odnawiać, przemieniać i czynić ,, świeżym”. Następnie św. Paweł pisze, abyśmy byli zgodni we wzajemnych uczuciach i dlatego ja, jako mąż czy żona, chcę wejść w Twój stan, mówiąc: ,,Opowiedz mi, dlaczego to dla Ciebie jest trudne lub radosne ? Podziel się ze mną tym, co Cię martwi, boli, a potem ja podzielę się z Tobą”. Możemy tak czynić, aby dzielić się swoim doświadczeniem. Nie jest to niewolnictwo, ale głęboka empatia: jeśli ktoś płacze, biadoli, to popłacz z nim; jeśli ,, przygrywa” to z nim potańcz.
Bardzo ważny jest tutaj kompromis!!! Nie może ktoś zawsze ustępować. Oboje musimy w tych różnych sytuacjach czuć się dobrze. Jeśli jedna z osób ciągle ulega, to np. po 20 latach ma dosyć, chce odejść lub nie widzi sensu bycia z drugim człowiekiem. Kiedy ja szukam Twojego dobra, a Ty swojego, to w ten sposób nie budujemy jedności. Nie tędy droga, gdyż to NAM ma być dobrze. DUCH PRZEKORY bardzo przeszkadza w wejściu do Królestwa Bożego. Ciężko buduje się więź małżeńską, kiedy pomija się Osobę Jezusa Chrystusa i Jego Miłość. Jeśli nie wzoruję się na Miłości Boga, to co ma powodować, że zrezygnuję z egocentryzmu, z siebie ? BEZSENSOWNE SZUKANIE SIEBIE ZAWSZE RUJNUJE MAŁŻEŃSTWO.
Teraz może przejdę do tematu konferencji, a mianowicie: MIŁOŚĆ NIE UNOSI SIĘ GNIEWEM I NIE PAMIĘTA ZŁEGO.
Często w relacjach małżeńskich, ale nie tylko, doświadczamy ludzkiej złości, agresji czy przemocy wewnętrznej. Czym jest ta ostatnia? Otóż jest to AGRESJA BIERNA – ktoś nic nie mówi, ale to jego niemówienie rani. W dodatku zdarza się, iż jeszcze taki ktoś chwali się swym milczeniem, że nic przecież nie powiedział. Nic złego nie robi, ale też i nie czyni dobra.
Papież Franciszek mówi, że nie ma miłości tam, gdzie jest przemoc wewnętrzna, zadręczanie kogoś swoistą biernością. Jesteśmy powołani do czynienia dobra. Mamy być wolni od wewnętrznej przemocy.
Św. Paweł w Liście do Efezjan 4,26 pisze: ,,Gniewajcie się, a nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce”. Sen w złości i gniewie nie chwali Boga , dlatego mamy wieczorem się przeprosić. Ojciec Święty zachęca, aby dzień w rodzinie nie kończył się w złości. Błogosławmy się wzajemnie, gdyż do tego jesteśmy powołani. My-rodzice od najmłodszych lat błogosławmy nasze dzieci. Objawem Boga jest BŁOGOSŁAWIEŃSTWO, przekleństwo zaś jest ściąganiem piekła na drugiego człowieka. Papież Benedykt XVI również zachęcał do błogosławieństwa każdego dnia, gdyż będzie ono zmieniało człowieka, towarzyszyło mu i dźwigało go z upadków. W małżeństwie też mamy się wzajemnie błogosławić , aby każdy był szczęśliwy w pracy, w domu, w różnych środowiskach, gdziekolwiek się znajdzie. Miłość, która przebacza, nie pamięta złego, nie jest prosta. Często mówimy: ,,Wybaczam, ale pamiętam ”albo „Przebaczyć nie znaczy zapomnieć ”. Bł. Matka Teresa z Kalkuty napomina, że nie wolno tak postępować, że nie da się żyć, gdy to coś tkwi w naszych sercach. Jeśli pozwolimy, aby takie uczucia przeniknęły do naszego wnętrza, to zagnieździ się w nas nienawiść, czyli URAZA. Jak wiemy gniazdo jest siedliskiem życia. Gdy uraza ma siedlisko w naszym wnętrzu, jak w gnieździe, to będzie tam żyła, chowała się, rozwijała, rosła i rosła.
URAZA żyjąca w sercu będzie się u nas miała dobrze, więc jak mamy umieć przebaczać? Będziemy mieli jakby w sercu odnotowane zło, które nam ktoś wyrządził i będzie ono tkwiło i przeszkadzało w przebaczaniu innym. To zagnieżdżone historycznie zło ciągle ,, wyłazi z nas”. Nieustannie wypominamy. Nawet schowany ból, żal, krzywdę potrafimy ,, wyciągnąć ” w korzystnym dla nas momencie, użyć wtedy, kiedy „trzeba”. Przebaczenie oparte na miłości do drugiego człowieka pomaga w podjęciu wymiaru pewnego usprawiedliwienia dla drugiej osoby. Nie jest ono przyzwoleniem zła, ale PRÓBĄ ZROZUMIENIA CZYJEGOŚ ZACHOWANIA, USPRAWIEDLIWIENIA, ABY MI ŁATWIEJ BYŁO WYBACZYĆ.
Żal zostaje, ale jeśli:
– ja się modlę
– ja drugiemu błogosławię
– ja szukam zrozumienia i usprawiedliwienia drugiej osoby, ale nie
usprawiedliwiam kogoś tylko dla usprawiedliwienia, to mogę wiele ZMIENIĆ. Zdarza się jednak, że ktoś chodzi z urazą w sercu, jest mu źle, więc gdy widzi, że wszyscy się cieszą , że współmałżonek ma się dobrze, to z radością i wielką rozkoszą mści się na innych, aby i oni mieli się źle, a sam czuje się lepiej.
Jeśli zadamy sobie trud poznania motywów działania drugiego człowieka, to łatwiej nam będzie mu wybaczyć. Papież Franciszek przestrzega przed tym, aby słuszne domaganie się swoich praw/ tj. asertywność – szanuj mnie, zadbaj o mnie/, może pójść za daleko i zamienić się w uporczywą i stałą chęć odwetu! Z OFIARY MOGĘ STAĆ SIĘ AGRESOREM! Oczywiście nie zawsze tak jest, ale uważajmy. Trzeba ciągle pamiętać o potrzebie przebaczania. Św. JPII mówił, że napięcie, konflikty, niezgoda, egoizm niezwykle utrudniają nasze życie, w tym też małżeńskie. Tolerancja to nie chełbienie zła. Jako chrześcijanin mam prawo mówić o złu, zwłaszcza kiedy wiem, że coś zrobiłeś (łaś) z premedytacją. Takie zachowanie boli pięćdziesiąt razy bardziej. Papieskie słowa pouczają nas, że MIŁOŚĆ – ZASADĄ I MOCĄ KOMUNII. W zjednoczeniu z pewnością pomaga też wzajemne przebaczanie. Człowiek bez miłości UMIERA, nie rozwija się. Zatem pielęgnujmy w naszych domach miłość, kształtujmy postawę przebaczania innym, ale i sobie samym.

Sprawozdanie przygotowała: Ewa Skulik

 Sprawozdanie ze spotkania Sycharu w dniu 26 sierpnia 2020r.

Konferencja: Zmiana tego, co mogę zmienić
Pan Bóg daje nam 8 błogosławieństw, abyśmy byli ośmiokrotnie szczęśliwi. Zatem Jego wolą jest nasze szczęście, a nie nieszczęście. Mamy walczyć , aby szczęście było naszym udziałem. Jednym ze sposobów walki może być codzienne odmawianie Modlitwy o pogodę ducha; zmieniajmy to, co możemy zmieniać. Podczas przysięgi małżeńskiej ślubujemy sobie nawzajem nie tylko to, że pozostaniemy ze sobą do końca życia, ale i : miłość, wierność i uczciwość małżeńską. Wszystkie cztery człony przysięgi małżeńskiej mamy pielęgnować!
Nasza miłość ma być nieustannie rozwijana. Do końca wspólnego życia mamy być szczęśliwymi, a nie od pewnego momentu wspólnego pożycia być w stanie wegetacji. Starajmy się więc, aby było pięknie, szczęśliwie, a nie byle jak. Dlatego kiedy dzieje się coś złego, ktoś odczuwa jakieś zranienie, to powinien mówić prawdę współmałżonkowi – do bólu, ale z miłością. Wówczas bez złości powiem: Chcę się tym z Tobą podzielić. Muszę mieć jednak głębokie przekonanie, że prawda ta jest zgodna z Ewangelią. Nie oburzajmy się, że współmałżonek mówi mi prawdę, przecież sam Jezus nauczał: „Prawda was wyzwoli” – to pewnik, z którym nie ma co dyskutować. Kłamstwo prowadzi do zniewolenia, wegetacji…Dopóki nie staniemy w prawdzie, to dalej się staczamy tj. ludzie uzależnieni np. alkoholicy.
Nie wycofujmy się tylko dlatego, że druga osoba nie chce czegoś słuchać!
Nie czyńmy z siebie w małżeństwie ofiar, które ciągle ustępują! Zdarza się jednak, że jakieś przywary drugiej osoby – współmałżonka mogą powodować, że moje uczucia będą słabnąć, przygasnąć.Nie będzie już tak wielkiej euforii jaka była wcześniej. Fascynacja, swoiste poruszenie serca, drugim człowiekiem może zmaleć. Mamy tu na myśli również fascynację względem ciała żony, męża. Nie możemy zatrzymywać się tylko na nim, bo przecież jesteśmy bytem fizyczno – duchowym. Nawet jeśli spotkam kobietę 30 lat młodszą, zgrabniejszą lub mężczyznę bardziej kulturalnego czy wykształconego niż mój mąż, to trzeba sobie powiedzieć, że takie powody odejścia, poważnego kryzysu czy ranienia najbliższej nam osoby są po prostu głupie. Życie mamy tylko jedno i trzeba dobrze je wykorzystać, trzeba zrobić wszystko, „ stanąć na głowie”, aby ta druga osoba była ze mną szczęśliwa. Dlatego dzisiaj taki temat spotkania, abyśmy wszyscy nieustannie zmieniali to, co możemy zmieniać w naszych małżeństwach i relacjach z innymi ludźmi.
W Kościele domowym podkreśla się 3 aspekty jedności małżeńskiej, kiedy mówi się o : łożu, stole i wspólnym ołtarzyku. Wówczas to możemy mówić o zjednoczeniu na wszystkich płaszczyznach: fizycznej, psychicznej i duchowej. Każdy z nas jest OSOBĄ, nie samym ciałem, ale też i nie samym duchem. Jeśli chcielibyśmy koncentrować się tylko na duchowej sferze, to warto przypomnieć sobie słowa: „ Ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego”. Zatem nie dusza, ale ciało!!!
Nawet św. Augustyn, doktor Kościoła, w kwestii co do ciała, popełnił herezję ,gdyż mówił: „ Ciało od diabła pochodzi, a dusza od Boga” – to MANICHEIZM. To błędne myślenie. Cali jesteśmy Bozi i tacy mamy być we wszystkich płaszczyznach. Jak ktoś zatrzymuje się tylko na ciele to można powiedzieć, że reprezentuje nurt myślenia przeseksualizowanego, erotycznego czy pornograficznego. Wówczas doznania cielesne i ciało jest najważniejsze. Taka postawa w życiu służy zaspokajaniu własnych zachcianek i ulżeniu sobie, ale równocześnie deptaniu godności drugiego człowieka. Należy temu się zdecydowanie przeciwstawiać. Źle również, gdy postrzegamy w sobie tylko duszę i chcemy się nieustannie modlić, rozwijać duchowo. Tacy rodzice są przyczyną złych, wykrzywionych wspomnień dzieci, które mają w pamięci TYLKO rodziców modlących się. Nigdy, albo bardzo rzadko, ich dzieci były przytulane, zabierane na wycieczki czy inne atrakcje. WSZYSTKO MUSI MIEĆ SWÓJ UMIAR!
Tak samo jeśli chodzi o sferę psychiczną. Nie da się być szczęśliwym bez podejmowania dialogu i to dialogu o emocjach. Czasem „postawiony przez kogoś mur” jest przeszkodą, aby drugi człowiek miał dostęp do jego emocji.
Czasem życie emocjonalne lepiej układa się niepijącym alkoholikom lub osobom na odwyku niż… np.: przepracowanym żonom, czy mężom. Ci w/w mają wiedzę o wiele większą i dogłębną o 40 emocjach, zaś większość ludzi wyróżnia tylko dwie: złość i radość. W związku z tym:
– Co to za życie uczuciowe, jeśli jest spłycone do 2 emocji?
– Czym się mam z Tobą podzielić, co przeżywam, jak sam tego nie umiem nazwać?
Nie mówiąc nawet o trudnych domach, w których dzieci miały uczucia wyparte, gdzie wmawiano im, że nie mogą ich przeżywać, nic wyrażać, ( nawet płakać). Musieli je stłamsić w sobie. Jak zatem budować życie uczuciowe??? Jak przeżywać to, co sam nie nazywam? Ktoś widzi, że druga osoba ma jakąś minę, ale nie wie dlaczego. W dodatku druga strona czyni z tego tajemnicę. NIKT NIC NIE WIE!
Inni zastanawiają się czy to jest: złość, zniechęcenie, obojętność, nienawiść czy nie wiadomo co. Taki ktoś nic nie mówi, chce aby wszyscy się domyślili. Faktem jest, że każdy z nas jest tajemnicą, nawet jeśli żyjemy ze sobą 30 czy 50 lat. Wydaje nam się, że znamy drugiego człowieka, wiemy co przeżywa i dlatego często ktoś mówi: „Ty się nawet nie odzywaj! Już Cię znam i wiem, co powiesz!” A może się mylimy, wcale nie mamy racji. To nazywamy zaszufladkowaniem człowieka.
My mamy miłować czynem i prawdą, więc należy zmieniać czyn, którym ranimy. Warto w ramach miłości dającej czyli takiego altuizmu zrobić coś dla drugiego, bo ostatecznie go kochamy. Warto powiedzieć ( w myśl starotestamentalnego przykazania – MIŁUJ BLIŹNIEGO JAK SIEBIE SAMEGO ), że: chcę coś poświęcić dla Ciebie. Zwłaszcza jeśli współmałżonek mówi mi, że przy takim zachowaniu trudno mi Cię kochać. Prawdą jest również to, iż Tobie też jest ciężko mnie kochać, a przecież Ja chcę być przez ciebie kochany. Skoro tak, to może będę unikał takiego czy innego zachowania, bo będę mniej kochany i będzie mi po prostu źle.
Wznieśmy się czasami na szczyty bezinteresownej miłości i zróbmy coś dla drugiej osoby, bo ją kochamy. Zrezygnujmy z jakiegoś zachowania, z chorych przyzwyczajeń, niepotrzebnych tekstów, dąsań, przemądrzania, cichych dni itp. Tym wszystkim ranimy ŻONĘ, MEŻA. W dalszej refleksji można by pokazać, że u podstaw zniewoleń jest kłamstwo. Więc jeśli nie mówimy prawdy, która jest przecież przejawem przysięganej kiedyś uczciwości małżeńskiej, to na kłamstwie nie da się wiele zbudować. Nie będziemy się dobrze rozumieć i nie będzie dobrze nam z tą naszą super miłością, którą sobie ślubowaliśmy. Nie będziemy się w stanie dogłębnie kochać. Musimy posłuchać serca współmałżonka, abyśmy mogli je dotknąć myślą, czynem lub słowem.
Wielu ludzi dzisiaj cierpi z tego powodu, że np. w domu rodzinnym nie usłyszeli, że są kochani, wspaniali…Dlatego często potem też nie potrafią o tym mówić . Nie można jednak zatrzymać się tylko na słowach, ale też na czynach, i to konkretnych. Miłość musi być pielęgnowana, a czyny muszą rzeczywiście wypływać z doświadczenia konkretnego dialogu. Zatem możemy mówić: Chcę zmieniać to, co nie jest zgodne z Twoimi tęsknotami, pragnieniami. Chcę zmieniać to w moich czynach, słowach, gestach, które Cię ranią. Możemy mówić o tych elementach miłości za słowami Hymnu o miłości , ale i o tzw. tolerancji zła. Chodzi o to, że możemy przyjąć, że z czymś sobie druga osoba nie radzi. Nie jest to jawna zgoda na zło, która niszczy miłość. Wiemy, że miłość jest oparta na dobru Boga, dlatego jeśli tkwię w grzechu, tzn. że tkwię w złu. Więc nie można tego zła tolerować. Możemy przyjąć, że na dzień dzisiejszy nie potrafi ktoś inaczej, ale nie możemy mówić Mu, że nic się nie stało. Czasem inni ludzie źle doradzają nam wmawiając, abyśmy tolerowali zło: „ Nie przesadzaj” – mówią.
Bywa, że czasem jest potrzeba seperacji, gdyż ktoś kogoś tak upadla, że nie da się żyć , nawet się nie powinno na to pozwalać. NIKT NAS NIE MOŻE PONIWEIWRAĆ! Mamy sobie służyć wzajemnie, a nie wzajemnie się niszczyć! Słowo Boże poucza nas: „Jeśli jedno drugie kąsa i pożera baczcie, abyście się wzajemnie nie zjedli”. Zatem, jeśli mnie ktoś cały czas niszczy, muszę postawić tamę, aby nie dać się : krzywdzić, poniewierać, deptać, wyniszczyć. Muszę powiedzieć: NIE! STOP! Nie wyszłam za ciebie za mąż, abyś mnie wyniszczył. Nie ma we mnie na to zgody. Nie chcę, aby nam się małżeństwo rozpadło, ale nie ma zgody na bezustanne krzywdzenie mojej osoby i ….kropka!!!
Taką sytuację trzeba zmienić i czasem postawić „ na ostrzu noża” mówiąc otwarcie i odważnie: „ No to trudno, to nasze małżeństwo się rozleci”, ale nie ma miejsca na to, aby jedna osoba ciągle drugą krzywdziła. Kościół, który nie popiera przemocy musi się w tej kwestii jednomyślnie wypowiadać. Uważajmy, aby komuś nieroztropnie powiedzieć, iż musi nieść krzyż przemocy ze strony współmałżonka. Człowiek ma godność dziecka Bożego, jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga samego i nikt nie ma prawa tej godności deptać! Dlatego jeśli tak się dzieje, to trzeba się temu przeciwstawić, trzeba to zmienić. Niejednokrotnie pchnięcie małżonka w kierunku seperacji lub „Niebieska linia” spowoduje, że ktoś będzie musiał przyhamować z przemocą. Powiedzenie: DOSYĆ! TAK NIE MOŻE BYĆ! może przyczynić się do opamiętania krzywdziciela.
We wspólnocie dwojga osób, w małżeństwie, jeśli ktoś kogoś nieustannie poniewiera i uczynił niewolnikiem czy niewolnicą mamy obowiązek się zbuntować gdyż: „ Ku wolności wyswobodził nas Chrystus, a zatem trwajcie w Nim i nie poddawajcie się jarzmu niewoli”. Jesteśmy wolnymi dziećmi Boga.
Zmieniajmy w naszym życiu to, co nie jest miłością na miłość. *Tam, gdzie jest smutek, przygnębienie, zmęczenie wprowadzajmy radość, pokój w sercu itp. Wiadomo, że troski dnia codziennego się pojawiają – to oczywiste. Jednak niepokój możemy pokonywać nie tylko modlitwą, ale i porządną rozmową.
* Dalej: niecierpliwość zmieniajmy na cierpliwość. Warto zapytać się: dlaczego jestem niecierpliwy? Czy tylko dlatego, że jestem cholerykiem, czy po prostu coś mnie rani, boli, nie mówię o tym i już nie wytrzymuję tego…
* Nieuprzejmość zmieniajmy na uprzejmość, choć może to nie być łatwe
* Złość zastąpić dobrocią. Gniew to niewłaściwa postawa: „ Zło dobrem zwyciężaj”! Bł. ks. Jerzy Popiełuszko uczył nas tego również w wymiarze społecznym.
* Wierność wprowadzajmy w miejsce niewierności. Nie chodzi tutaj tylko o to, czy nie zdradzam Cię w ciele, ale starać się mieć np. wspólnych przyjaciół ( nie tylko, że to jest Twój przyjaciel). Taka sytuacja może być trudna, gdyż może „ rozłupywać” nasze małżeństwo. Możesz nie zauważyć, jak Twój przyjaciel czy przyjaciele mogą być ważniejsi emocjonalnie nią Twój mąż czy żona.
W przypadku, kiedy któryś ze współmałżonków jest mało pobożny czy pobożna, warto pytać się też o wierność duchową, bowiem może się zdarzyć, że ktoś mam bardziej pobożnych przyjaciół lub przyjaciela ( przyjaciółkę), którzy są dla niego ważniejsi niż mąż, żona. Istnieje też źle pojmowana gorliwość. A mianowicie; małżeństwo się sypie, nie mam czasu dla męża, żony…nie poświęcam Mu nawet 1 godziny, aby porozmawiać, poprzytulać się czy pójść na spacer…, ale nowennę Pompejańską mam czas odmawiać. To głębokie nieporozumienie. Wybierając kiedyś Ciebie, chcę Ci poświęcać czas. Nie mogą być ważniejsze od współmałżonka: katechezy, konferencje, nabożeństwa, modlitwy itp. Nie chodzi o to, iż są one niewartościowe, ale jeśli akurat teraz mąż lub żona chce iść ze mną na spacer, to ja nie powinienem chować się w swojej duchowości. Takie bycie obok siebie, każdy w swojej duchowości prowadzi do rozłamu małżeństwa. Nie możemy mówić i myśleć tak: „Ja modlę się do mojego Boga, a Ty jesteś nieważny”. Nie tędy droga. Mamy być we wszystkim RAZEM! Dlatego WIERNOŚĆ JEST WAŻNA TEŻ NA PŁASZCZYŹNIE WIARY. Nie mogę modląc się zaniedbywać współmałżonka. Nie wybraliśmy powołania do stanu zakonnego, aby spędzać długi czas na modlitwie. Mamy swoje obowiązki małżeńskie i rodzinne. Bądźmy zatem wspaniałymi małżonkami, jeden dla drugiego NUMEREM 1. Nie dzieci, nie biznes, nie hobby.
*Łagodność i opanowanie w zamian za porywczość i złość. Trzeba pilnować, aby nie dać się zagłuszyć. Tyle jest interesujących audycji, konferencji, katechez i różnych ofert np. na youtube. Jednak zatroszczmy się też o ciszę. Nie przebywajmy w ciągłym szumie Pielęgnujmy ciszę i doświadczajmy tej łagodności. Cierpliwa łagodność jest bardzo ważna w małżeństwie, aby tolerować i być wyrozumiałym co do wzajemnej odmienności: Ja jestem inna i Ty jesteś inny. Wiedza podstawowa o odmianach temperamentów może przysłużyć się do większej empatii w małżeństwie. Musimy czasem dograć skrajnie przeciwne temperamenty np. poukładanego melancholika z choleryczką. Pamiętajmy też, że z choleryka nie stanę się flegmatykiem. Nie muszę o każda bzdurę wybuchać. Mogę to trochę pohamować, a Ty też możesz trochę przyspieszyć.
Warto odkrywać nieustannie jak mogą dobrze funkcjonować dwa odmienne temperamenty aby:
– unikać wrzaskliwości
– przyoblec się w miłosierdzie, miłość, pokój, który rządzi sercami, abyśmy rzeczywiście się kochali.
Reasumując:
Tym, co najbardziej niszczy budulec małżeństwa czyli miłość jest EGOIZM, ZBYT ROZBUJAŁA MIŁOŚĆ WŁASNA. Trzeba samemu nad tym pracować, ale i powiedzieć drugiemu, że: „ Jak będziesz widziała, że zachowuję się egoistycznie, to mi powiedz – tylko bez złości i wściekłości”. Można delikatnie zapytać samego siebie:
– Czy nie szukałem za bardzo siebie?
– Czy nie poszłam za bardzo za swoimi egoistycznymi zachciankami, pomijając tęsknoty i pragnienia współmałżonka?
Nie jesteśmy w stanie być na 100% wolnymi od egoizmu. Przy każdej podejmowanej decyzji musimy walczyć z własnym egoizmem np.: dzisiaj 52% było troski o Ciebie, a 48% o mnie. Byłoby super ! Będzie jeszcze lepiej jeśli udałoby się nam zachować następującą proporcję: 70% Ciebie i 30% mnie. Czasami jednak się nie da, bo musimy pamiętać o przykazaniu: „ Miłuj bliźniego, jak siebie samego”. Pamiętajmy, iż o siebie też musimy zadbać. Jak za bardzo będziemy się poświęcać, to wszystko w nas „ strzeli” i … nie damy dalej rady. Oboje dbajmy, aby trochę więcej było dobra Twojego, a mniej mojego, abyśmy pięknie i wytrwale realizowali miłość: POSIADAĆ SIEBIE W DAWANIU SIEBIE I POSIADAĆ SIEBIE DLA CIEBIE, a nie: POSIADAĆ SIEBIE DLA SIEBIE ( wiem, czego potrzebuję, wiem kim jestem, wszystko się kręci wokół mojej osoby – to EGOCENTRYZM). Zmierzajmy do ideału miłości Chrystusa Sługi. Pokonujmy grzechy główne, aby rozwijać cnoty, przede wszystkim POKORĘ. W życiu nie może mieć miejsce panowanie jednych nad drugimi. Wszyscy mamy przyoblec się w pokorę.

Sprawozdanie przygotowała: Ewa Skulik

Sprawozdanie ze spotkania Sycharu w dniu 17 lutego 2021r.

Homilia:
Podczas homilii usłyszeliśmy słowa Apostoła Bożego Miłosierdzia, spowiednika św. Siostry Faustyny, ks. Michała Sopoćko, który pięknie pisał w 1967r.: „ Największym niebezpieczeństwem naszych czasów jest zeświecczenie dusz ludzkich. Żyjemy w dobie szalonego tempa techniki”. Już w tamtych czasach chciano wtłoczyć ludziom ideę: Żyj tym światem ! Żyj zewnętrznie codziennością! Po co ci życie wewnętrzne?
Obecnie można też zaobserwować niechęć do religijnych książek. Zaś Słowo Boże głoszone przez Kościół zabiera ludziom tzw. święty, błogosławiony spokój. Istnieje płytkość zredukowanych do minimum praktyk religijnych przy głębokiej ignorancji zasad wiary. Przykładem może tutaj być zrezygnowanie w czasie pandemii z sakramentu pokuty i pojednania. Kolejnym przejawem owego zeświecczenia jest rozprzężenie etyki moralnej, czyli traktowanie seksu jako zabawy, rozrywki, a przecież seksualne pożycie małżeńskie jest rozumiane przede wszystkim jako uwielbienie Boga Stwórcy i uświęcenie małżonków. Kościół, który jest przygniatany laicyzacją i demoralizacją słyszy różne oszczerstwa. Niewątpliwie trzeba też wielkiej w nim przejrzystości. Nawrócenie jednak trzeba zacząć od siebie, aby przez swoją zmianę życia pomóc w małżeństwie drugiej osobie. Rozpoczynajmy więc od odkrycia tego, co Pan Bóg chce w naszym życiu zmieniać. Mamy działać skromnie, nie na pokaz. Pomocą będą dla nas w Wielkim Poście uczynki pokutne: modlitwa, post i jałmużna. Te 3 elementy czyńmy z miłością. Niech będą one rzeczywiście Twoim i Moim dobrem, czyli naszym. Właśnie Post i modlitwa mogą bardzo przysłużyć się osobom uzależnionym. Jest to dobry czas, by na nowo uświadomić sobie, jak bardzo wielka jest potrzeba naszego nawrócenia.
Konferencja:
TEMAT: Od dysfunkcji w naszych domach do trudności w małżeństwie.
Czyniąc refleksję nad własnym życiem i pożyciem małżeńskim trzeba czasem przyjrzeć się swojemu rodzinnemu domowi, pochodzeniu. Nie należy go przeklinać, ale może i pobłogosławić. Święty Jan Paweł II wspominał, iż Jego Rodzice: bł. Karol i Emilia Wojtyła stworzyli dom pełen Boga. Podczas pielgrzymek do Ojczyzny w Wadowicach wyrażał wdzięczność Rodzicom za przekazany dar życia i ciepło rodzinnego gniazda. Wspominał tatę, który był wojskowym i stanowczym, ale i ojcowski. Niejednokrotnie widział przyszły Papież swego ojca na kolanach, z pokorą przed Bogiem. Dalej, usamodzielnił młodego Karola w czasie wojny, który potem umiał odnaleźć się w życiu. Często korzystał ze spowiedzi u św. Rafała Kalinowskiego. Obaj otrzymali Szkaplerz ( Karol jako 9 letni chłopiec).Ojciec zdawał sobie sprawę, że nie zastąpi synom matki, dlatego wskazał im na Maryję. Na pewno stąd zrodziła się wielka maryjność św. JP II.
Nasze domy i życie rodzinne mają przełożenie na nasze życie emocjonalne. Jeden dom jest z bardzo dużym poczuciem bezpieczeństwa, a inny z jego brakiem. Nauka podaje nam piramidę potrzeb człowieka. Po potrzebach fizjologicznych, zaraz następna to potrzeba bezpieczeństwa i miłości. Wielu ludzi zmaga się z nerwicami, zaburzeniami emocjonalnymi, które utrudniają życie człowiekowi. Wskutek braku poczucia bezpieczeństwa dzisiaj istnieje wiele grup dla dorosłych dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi, aby ci młodzi ludzie na starcie swego życia mogli sobie pewne tematy przepracować. Jeśli emocjonalność jest zaburzona w domu rodzinnym, to jest o wiele trudniej uchronić się np. przed alkoholizmem. Czasem alkoholem odreagowuje ktoś, z powodu nadużywania alkoholu przez rodziców. Warto mówić młodzieży, aby spróbowali coś ze swoim życiem zrobić, aby lepiej od nas – rodziców żyli. Warto powalczyć, usuwać te przeszkody, które uprzykrzają nam życie. Nie chodzi tutaj tylko o młode pokolenie, ale i o nas, w średnim wieku. Każde życie jest cenne i niepowtarzalne. Nie bójmy się! Nie lękajmy się coś zmieniać! Zwłaszcza sytuacje patowe. Chciejmy, aby w naszym życiu małżeńskim, rodzinnym było szczęśliwiej, piękniej, byśmy się nim cieszyli, uradowali.
Oprócz braku poczucia bezpieczeństwa i miłości w domu rodzinnym także nadopiekuńczość, naddecyzyjność, zaniżone lub zawyżone poczucie własnej wartości sieją ogromne spustoszenie w naszych sercach. To z kolei prowadzi do myślenia np. „ Czuję się nikim, a więc jak mam kogoś uszczęśliwić?”
Warto popracować nad sobą nawet po 40 -tce, czy 50 -tce. Przecież nie za wszystko będziemy obwiniać nieustannie swoich rodziców. Powiedzmy sobie szczerze przed sobą: „ To JA jestem winien za to , co zawaliłem…To JA przyznaję się, JA przepraszam za moje winy i JA wynagradzam”. Cenną praktyką przy dokonywaniu sądów nad sobą jest podpytywanie innych, aby dokonać deobiektywizacji. Jak inni Cię widzą( mąż, żona, dzieci), a nie zrzucać całą winę na swoją spuściznę czyli nerwowy dysfunkcyjny dom rodzinny. Nie można się wiecznie usprawiedliwiać. Należy coś z tym lub ze sobą zrobić. Jest dużo miejsc, w których można szukać pomocy. Może cenna lektura do poduszki „ Rozwinąć skrzydła”?
Pamiętajmy, że nawet jeśli się razem modlimy, razem uczestniczymy w Eucharystii, to TRUDNY DOM UTRUDNIA ŻYCIE MAŁŻEŃSKIE. Bądźmy też wytrwali w tym, co robimy. Nie zniechęcajmy się iść dalej, pracować nieustannie („ do grobowej deski”). Zadbajmy o to, aby o pewne sprawy dbać, m.in. za pomocą pytań dzieci: Jak wy to przeżywacie? Jak się czujecie? Co Ci drogi Synu czy droga Córko utrudniło nasze nieposkładane życie, nasze awantury? W jakim celu to uczynić? Aby im pomóc przynajmniej w relacjach rodzinnych. Nie obrażajmy się też na porównania czy uwagi ze strony współmałżonka co do naszych rodziców, teściów. Komunikujmy drugiej osobie z miłością: „ Ten nawyk, który wyciągnąłeś/łaś ze swojego domu rodzinnego utrudnia nasze życie małżeńskie i rodzinne”.
Wielkim bogactwem i wspaniałą podpowiedzią dla każdego , kto chce odnieść zwycięstwo jest pójście tropem Programu Dwunastu Kroków. To droga także dla tych, którzy nie doświadczyli poważnego kryzysu, ale pragną się rozwijać, by żyć mądrzej, radośniej i piękniej niż dotąd.

Sprawozdanie przygotowała: Ewa Skulik

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich na  wysłuchanie  konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Sprawozdanie ze spotkania Sycharu
w dniu 20 stycznia 2021r.

Homilia:
Jezus uzdrawia w szabat człowieka z uschłą ręką i poucza, że On jest Panem szabatu, który nigdy nie stoi wyżej, który nie jest Bogiem. Niektórzy ludzie z miłości czynią prawo, porządek. Chrystus wytyka w Ewangelii faryzeuszom, że są nieczuli na cierpienie człowieka, że są w stanie człowieka zniszczyć, zabić, ale szabat uszanować. Prawdziwe i właściwe rozumienie szabatu polega na uświadomieniu sobie, iż to szabat ma pomóc człowiekowi uczcić Boga i budować wspólnotę miłości z innymi. Mają oni nie tylko nie pracować, ale ….miłować. U podstaw przeżywania szabatu czy świętowania Dnia Pańskiego –Niedzieli jest Przykazanie miłości. Zastanówmy się, co będzie warte ze spoczynku niedzielnego, jeśli nie będzie w nim miłości? Starajmy się, abyśmy nie tylko praktykowali bezruch, czas bez – pracy.
Kapłan Melchizedek ze Starego Testamentu był zapowiedzią Chrystusa, bez rodowodu, bez ojca, matki, nie wiadomo skąd. Nie pochodził od Abrahama, Lewiego, tylko spoza tych rodów. To właśnie ten kapłan wyszedł naprzeciw Abrahamowi i udzielił mu błogosławieństwa. Do nas też przychodzi Chrystus – Arcykapłan, aby nam pobłogosławić. W dniu ślubu kapłan w imieniu Boga potwierdza zawarcie sakramentu małżeństwa, który jest POWOŁANIEM, gdyż Bóg nas do niego wezwał, posłał, uświęcił i pobłogosławił. Ze względu na to, iż na mocy chrztu św. jesteśmy włączeni w Miłość Trójcy Świętej, dlatego chcemy wejść w to powołanie, w tę rzeczywistość. Człowiek powołany, jest więc i uzdolniony. Inna sprawa, czy druga osoba przyjmuje moją miłość czy nie. JA – CHCĘ miłować, dawać…Może ktoś tą miłością wzgardzi, ale JA ją daję.
Mamy Przykazanie Miłości, abyśmy się wzajemnie miłowali. JA nie chcę wziąć miłości, ale ją dawać. To dawanie, z troską o własną godność może spowodować, że ktoś drugi tę miłość chwyci. Na przykład:
Mówię: Jak będziesz chciał coś zmienić, to ja ci pomogę. To zapewnienie jest bardzo ważne. To jest prawdziwa MIŁOŚĆ ! Ta piękna postawa otwartości jest zbawienna dla drugiego człowieka, bo: „Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony”. Życzmy sobie wytrwałości w realizacji tego najważniejszego przykazania.
Konferencja:
TEMAT: Małżeństwo – jako POWOŁANIE , dar i zadanie
Jezus mówił: „ Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja Was wybrałem…”. Powołanie jako:
– wybór Pana Boga
– urzeczywistnienie zamysłu Boga w życiu każdego z nas
Jestem powołany, jestem powołana – to bardzo ważne, gdyż oznacza to, iż tę drogę przygotował dla mnie sam Pan Bóg.
„ Bracia, umocnijcie swoje powołanie i wybór” – czytamy w Piśmie Świętym. Powołanie jako WYBÓR tzn. ja podejmuję to powołanie.
Niestety kiedyś mówiono, że tylko księża są powołani, a przecież małżonkowie też są powołani. Trzeba to tylko nieustannie odkrywać! Bóg daje nam konkretną Łaskę, a my mamy z Nią współpracować (lepiej lub gorzej). Nie ma takich ludzi, którzy by nic nie zawalili. Wszyscy jesteśmy słabi i grzeszni, także w małżeństwie. Osobę, która odeszła od współmałżonka – obwiniamy. Możemy jednak zadać pytanie: jaka tam była więź? Ktoś odchodzi od kogoś, jeśli tam czegoś brakowało, jeśli były tam jakieś deficyty. Gdy nie budujemy więzi, to idziemy prosto „w ruinę.” Może i ktoś się starał, ale…za mało. Czasem ludzie są niezdolni do małżeństwa np. tacy się urodzili albo żyli w dysfunkcyjnych rodzinach, często krzywdzeni przez najbliższych.
Pan Bóg powołuje…, ale czy na pewno jeśli ktoś uciekł z takiego domu rodzinnego i spotkał miłego pana lub panią i wszedł z nim lub z nią w związek małżeński to…, czy rzeczywiście Bóg tak chciał?
Jeśli jesteśmy rodzicami, to zastanówmy się, czy nasze dzieci zadają sobie pytanie: Panie, do czego Ty mnie wzywasz? Pan Bóg zawsze powołuje i pociąga i jest w stanie w naszym życiu czynić cuda, w życiu zwyczajnych małżeństw też. Bóg oprócz tego daje Łaskę: i dla tych we dwoje i dla tych, którzy zostali sami. Jeśli Pan mnie wzywa, to stać mnie na to, abym złamał swój egoizm z Boża pomocą, zaczął funkcjonować na nowych warunkach. Bez Boga się po prostu nie da!
Jezus określa faryzeuszy jako ludzi o bezczelnych twarzach i twardych karkach, ale my czasami też jesteśmy takimi ludźmi. Mało tego, jesteśmy po prostu dla siebie nawzajem wredni. Prośmy zatem Pana Boga: „Boże! Zegnij nam te karki”, przecież nie jesteśmy zbawicielami świata, ale zwykłymi ludźmi. WIELKIM JEST TEN, KTÓRY NAS POWOŁAŁ, A JEST NIM ZBAWICIEL ŚWIATA – JEZUS CHRYSTUS. My mamy mówić: nie umiem, nie mam siły, nie mam mocy, ale TY jesteś MOCNY, więc dam radę. Uznanie swojej bezsilności – to jeden z 12 kroków. Czerpać z Boga siłę, to nie tylko nasza modlitwa, to za mało. Czasem chcielibyśmy wszystko w ten sposób załatwić. Jednak drogą jest też wspólnota, a zatem MODLITWA I WSPÓLNOTA !!!
Moc płynąca z Boga i wspólnoty ma nas ogarniać. Nasza odnowa ma się dokonać w Kościele, we wspólnocie. Na mittingu dzielimy się po to, aby wzajemnie skorzystać, by się wspierać, by droga Bożego powołania była bardziej do ogarnięcia. Skoro Bóg nas powołał, to jesteśmy zobowiązani do tego by nie zdezerterować, nie odpuścić. Bóg wszystko widzi i żaden trud nasz nie będzie przez Niego pominięty.
Pan Jezus przecież wszystkim wysłużył zbawienie, ale i tak nie wszyscy je przyjęli. Trwoga konania Jezusa w Ogrójcu nie była aktem lęku przed cierpieniem, ale chwilą zawahania się, kiedy jako Bóg – Człowiek patrzył na teraźniejszość i w przyszłość, na miliony ludzi, którzy odrzucili lub kiedyś odrzucą Jego krzyż; Myślał: może nie warto umierać… . Jednak na końcu męki w Getsemanii Jezus mówi: „ Nie jak Ja, ale jak Ty chcesz…”. I stała się wola Ojca: umarł, zmartwychwstał i siedzi po prawicy Ojca – więc ostatecznie poświęcił się. Zatem ty też się poświęć, a Ja – Twój Bóg – daję ci siłę i moc, byś nie musiał się poddać, odpuścić, zdezerterować.
Pamiętaj! Pan cię wspomaga, by nie zwyciężył w nas egocentryzm, ale Bóg, który potrafi zawołać: DOŚĆ TEGO ! POHAMUJ SIĘ! PRZYTŁAMSZ TWOJĄ NADMIERNĄ DUMĘ, niby w obronie własnej. Nie mówi jednak Bóg o podkładaniu się, gdyż ofiara podkładająca się podkręca przemocowca !!! Mamy codziennie umierać, nie dla siebie, ale dla ludzi. Może czyjeś serce jest tak bardzo stęsknione miłości…Czasem odreagowujemy swoją niemoc…Czasem opamiętuję się odrobinę za późno…Jeśli ktoś ci coś powie niemiłego lub cię nieumyślnie zrani, to niekoniecznie chce cię zranić. Może nie daje sobie rady sam ze sobą…
„ Ojcze, wybacz im, bo nie wiedzą, co czynią ’’. Syn prosi, by Ojciec nam wybaczył – to styl ewangeliczny, do naśladowania.
Zatem mówmy: Ojcze, wybacz mu, że tak mnie /nas /skrzywdził w małżeństwie, w rodzinie.
Bóg stworzył człowieka na swój obraz, na swoje podobieństwo.
Św.JP II pisał: „ Bóg powołał nas do istnienia z miłości”, powołał nas do miłowania. Dlatego żadne życie, żadne dziecko nie jest niechciane, nie jest wpadką. Nikt nie jest PRZYPADKIEM! Nawet jeśli rodzice nas nie chcieli, to Bóg nas zawsze chciał.
Ks. Nosol pisał: „ Bóg stworzył świat z niczego, ale człowieka stworzył z MIŁOŚCI.
Jesteśmy powołani z Miłości i do miłości. Mamy być ludźmi rzeczywiście realizującymi Przykazanie miłości. Z miłości na sądzie zdamy rachunek! Bez miłości człowiek po prostu umiera, przeżywa coś strasznego, tęskni za miłością całe życie. Gdy człowiek nie kocha, to życie jest bardzo ciężkie i smutne. Każdy z nas musi rozeznać gdzie i kiedy w swoim życiu ma realizować to POWOŁANIE DO MIŁOŚCI.
Sobór Watykański II określił małżeństwo jako wspólnotę miłości, która odpowiada planowi Bożemu.
Bł. Paweł VI pogłębił naukę o małżeństwie w Encyklice: „Humane vitae”: Miłość małżonków domaga się, aby poznali swoje powołanie w dziedzinie rodzicielstwa. Rodzina jest drogą Kościoła, a powołaniem mężczyzny i kobiety jest powołanie do miłości.
Benedykt XVI: Małżeństwo oparte na miłości wyłącznej i definitywnej staje się obrazem miłości Boga do swego Ludu.
Papież Franciszek: Rodzina jest obrazem Boga, który jest Komunią Osób i wzajemnej miłości ojca i matki. Rodzi potomstwo, ale i wspólnotę. Parafie kwitną, gdy rodziny kwitną. Sakrament małżeństwa jest darem dla uświęcenia i zbawienia małżonków. Jest obrazem Chrystusa do Kościoła.
MAŁŻEŃSTWO JEST POWOŁANIEM, zaś DECYZJA O MAŁŻEŃSTWIE POWINNA BYĆ ROZEZNANIEM SWEGO POWOŁANIA.

Sprawozdanie przygotowała: Ewa Skulik

Sprawozdanie spotkania Sycharu
w dniu 21 października 2020r.
Homilia:
,,Będziemy czerpać ze zdrojów zbawienia” – to fragment psalmu, który śpiewaliśmy podczas liturgii słowa. Przeżywamy Tydzień misyjny , w którym możemy sobie na nowo uświadomić misyjny charakter Kościoła. Bożym planem jest zbawienie każdego człowieka, dlatego jesteśmy wszyscy zobowiązani do niesienia Boga wszędzie, również na krańce świata. Tymi krańcami świata może być : MĄŻ i ŻONA. Kiedy wypowiedzieliśmy słowa przysięgi małżeńskiej i małżeństwo zostało zawarte, to w naszych sercach zaczęła działać moc Boga. Jest to realny skutek sakramentalnego: TAK.
Św. Augustyn rozważając teologię małżeństwa poucza, iż nie jesteśmy w stanie zgłębić tajemnicy życia w Bogu, na zawsze. Boży plan zbawienia dokonał się na krzyżu i dokonuje się nieustannie w Kościele, a naszą odpowiedzią jest m.in. czujność. Jeśli nie będziemy czujni, to możemy nie być w stanie wykorzystać bogactwa miłości Boga.
„ Komu wiele dano od tego będzie się wiele wymagać” – słowa te są swoistą zachętą do tego, abyśmy od siebie wymagali, byli po prostu czujni. W naszym życiu pojawiają się różne sytuacje, które mogą uśpić naszą gotowość do służby. Wówczas w małżeństwie np. jeden będzie żerował na drugim, a to już nie jest przecież miłość. Zatem bezustannie bądźmy czujni, zgłębiajmy tajemnicę zbawienia, gdyż do miłości jesteśmy powołani. Chciejmy tę miłość doświadczać i nią obdarowywać. Będzie to piękny sposób głoszenia światu Ewangelii. Świadectwem swego życia możemy innych przekonywać do Boga i Kościoła. Pamiętajmy: w ostateczności słowem. Mówiąc świadectwa podczas mittingu możemy pomóc przemieniać się innym. Prośmy MARYJĘ – UZDROWIENIE CHORYCH, aby prowadziła nas do uzdrowienia duszy i ciała.
Konferencja:
TEMAT: Zadośćuczynienie – to nie tylko słowo Przepraszam…
Jak wszyscy wiemy, jest to jeden z pięciu warunków dobrej spowiedzi. Niekoniecznie każdemu udaje się go dobrze spełnić, choć uczyliśmy się na katechezie,że dotyczy on Boga i ludzi.
Zadośćuczynienie:
– to nie tylko zaprzestanie czynienia zła, ale i czynienie dobra.
– to nie tylko odprawienie pokuty, wypowiedzenie słów zadanej modlitwy. W obrazowy, trochę matematyczny sposób mówiąc, nie wystarczy dojść z poziomu -1 do poziomu 0, ale dobrze byłoby dojść do poziomu +1.
Zadośćuczynić to wynagrodzić Bogu i ludziom za wyrządzoną krzywdę. Czasem krzywda jest większa, czasem mniejsza. Czasem zamierzona lub niezamierzona. Warto odkryć: jaka to jest lub była krzywda? Czy zrobiłem/lam może coś niechcący…, jednak i tak sprawiłem/łam ból. Jest wielka różnica, jeśli coś chcieliśmy zrobić celowo, z premedytacją, zadać ból, po prostu na zimno… tak, aby komuś było źle. Wówczas wina jest o wiele większa. Badajmy zatem wielkość krzywd przez nas wyrzadzonych !
I znowu trochę matematyki: jeśli skrzywdzę kogoś do poziomu -2 to muszę wynagrodzić też do poziomu +2, po to, aby „ wyrównać straty”. Często ból w sercu może jeszcze u kogoś zostać, więc „ wyrównuję” rachunki strat. Jeśli coś zniszczyłem ,to trzeba zrobić coś nowego, zrobić nowe dobro – wynagrodzić.
Co zatem zrobić, aby serducho ukoić, uspokoić? Nie wystarczy tylko słowo: przepraszam, choć słowo to, też wymaga pokory, aby ustami wyrazić skruchę. Oczywiście od tego trzeba zacząć, ale na tym nie poprzestać. Człowiek został powołany do miłości, a nie do„ zagryzania się” wzajemnie tj. zwierzęta., dlatego chcemy to słowo często mówić.
Zadośćuczynienie nie może być czynieniem jakiegoś tam dobra. Dlatego, aby dobro było formą wynagrodzenia dla drugiej osoby, to muszę podjąć dialog z pokrzywdzoną stroną. Wypełniając zadośćuczynienie należy spełniać tęsknoty, pragnienia i potrzeby np. współmałżonka. Ma ono być utrafieniem w serce człowieka, a słowo: przepraszam ma być początkiem, a nie końcem.
Pan Jezus w kazaniu na górze mówił: „ Kiedy przyniesiesz Mi dar , to idź najpierw pojednaj się z bliźnim”. Czasem niekoniecznie wiemy, że ktoś jest przeze mnie smutny. Warto więc zapytać…może nam powie. Potem z serca przeproś, gdyż nie chcesz kogoś ranić, krzywdzić i sprawiać ból. Chciejmy na co dzień żyć miłością, choć nie zawsze nam to wychodzi. Nie mamy się też naiwnie podstawiać. Zdarza się jednak, że nasza obrona własna jest lekko przesadzona i bronimy raczej swojej reputacji. Mamy tendencję do częstego wybielania się.
Element przeproszenia jest bardzo ważny, to dobry moment rozpoczęcia zadośćuczynienia. Następnie ważymy ból, krzywdę, zło
i podejmujemy wynagrodzenie. Starajmy się, aby było ono adekwatne do krzywdy.
Przebaczenie to wyjście od chowania urazy. Bezwzględne domaganie się swoich praw prowadzi do krzywdy drugiego i jest to droga do nikąd. Warto więc podejmować wysiłki, próby by budować własną hierarchię wartości w życiu, aby zadośćuczynienie mogło się konkretnie realizować.
Oto konkretne przykłady zadośćuczynienia:
– wobec Boga / nie byłem 1 raz na Mszy św. w niedzielę, to teraz pójdę nie tylko w niedzielę , ale i 3 razy w tygodniu/
– wobec ludzi /warto też komuś coś więcej ofiarować, ale nie wolno przesadzać/
Niech dobry czyn jest adekwatny do poniesionej krzywdy. Dobrze jest stać na straży sinusoidy i cosinusoidy czyli: jak -1, to +1, jak -2, to +2 itp. Poczujmy się zachęceni do tego, aby zadośćuczynienie, zwłaszcza w małżeństwie, było wspólnie omówione, dyskutowane. Nie zdarza się przecież tak, że jedna osoba nigdy nic złego nie zrobiła drugiej osobie. Wszyscy sprawiamy sobie czasem przykrości, więc wszyscy się po prostu przepraszajmy. Pytajmy się: ( to bardzo ważne ! )
– Co mogę dla ciebie zrobić?
– Za czym tęsknisz?
Zadośćuczynienie może być wypełnieniem tęsknoty drugiego człowieka. Nie spełniajmy swoich tęsknot! Myślmy: chcę wypełnię Twoje tęsknoty, A NIE MOJE, gdyż człowiek jest powołany do MIŁOŚCI. Możemy zwierzyć się, że przystąpiliśmy do sakramentu pokuty i pojednania i chcemy zadośćuczynić.
Zadośćuczynienie powinno nas trochę kosztować, np.: nie tylko jedną tzw. Zdrowaśkę , ale ma to być wylanie dobroci, ma to odczuć Bóg czy serce drugiej osoby. To dobro ma ją rozradować.
Nie pomijajmy tego warunku spowiedzi w naszym życiu , bo to tak jest, jakby się coś nie wypełniło, nie dokonało.
Zadośćuczynienie to uciszenie serca żony, męża, bliskich. Oby nam nigdy nie zabrakło animuszu i fantazji podczas czynienia zadośćuczynienia. Chciejmy zalewać świat i współmałżonka morzem dobra. W morzu jest przecież wiele kropel, a każda kropla, to dobry czyn. Chciejmy rzeczywiście wynagradzać Bogu i bliźnim deficyty dobra. Nie zawsze przez lenistwo zaniedbujemy dobro, ale
i czasem przez strach przed reakcją np. współmałżonka, na to, co zrobię, co chcę zadośćuczynić. Wiele zaniechania dobra dokonuje się w małżeństwach, a potem są żale, rozczarowania i „ pękniecia”. Nie szczędźmy zatem siły i dobra.

Zapraszamy w lutym na spotkanie ogniska Sychar do Archikatedry Chrystusa Króla w Katowicach  ul.Plebiscytowa 49A na Eucharystię i konferencję .

Rozpoczynamy o godz 19:30 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich o pozostanie w Katedrze i   wysłuchanie  konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Zapraszamy serdecznie na spotkanie ogniska Sychar  Katowice w środę 20.01.2021.

Rozpoczynamy jak zwykle Mszą św o godz 18:00 a po mszy na konferencje ks .Wojtka

Kochani!!!

Informujemy że grudniowe spotkanie Ogniska Sychar Katowice jest odwołane.

Serdecznie zapraszamy w trzecią środę stycznia.

Życzymy wszystkim zdrowych ,wesołych i błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia obfitujących w miłość,radość i troskę o drugiego człowieka.

Pozdrawiamy Jola i Adam

Kochani!! Po konsultacji z Ks.Wojtkiem w trosce o bezpieczeństwo nas wszystkich z przykrością informujemy, że odwołujemy jutrzejsze spotkanie SYCHAR-U w związku z ograniczoną ilością wiernych w Kościele. Pamiętajmy o sobie w modlitwie i za naszego drogiego opiekuna ks. Wojtka.

Pozdrawiamy z Panem Bogiem

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

streszczenie konferencji ks.Wojtka

Zapraszamy na: 1. Ogólnopolskie Rekolekcje WTM SYCHAR – Porszewice k/Łodzi 2-4.10.2020 i Góra Św. Anny 23-25.10.2020 2. Ogólnopolskie rekolekcje „ODDANIE33!” 3. Konferencję o misji małżeństwa

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

KONFERENCJA ks. Wojtka Ignasiaka NA TEMAT: ŹRÓDŁO MIŁOŚCI MAŁŻEŃSKIEJ
na spotkaniu Sycharu 15 lipca 2020roku

Właściwie już na samym początku konferencji można by udzielić odpowiedzi wszystkim zainteresowanym, iż jedynym źródłem miłości małżeńskiej jest Pan Bóg. Możemy być nawet pewni, że nikt nic mądrzejszego nie wymyśli. Jednak spróbujmy pochylić się trochę nad zaproponowanym tematem.
Prorok Ozeasz pokazuje coś, co jest fundamentalne dla Sycharu, wspólnoty, gdzie spotykają się ludzie poranieni, dotknięci niewiernością. Mówi o niewierności Narodu Wybranego wobec Boga, gdzie nie ma miłości oblubieńczej. Jednak wielokrotna niewierność Izraela nie zniszczyła Miłości Pana Boga.
Tak samo niewierność w małżeństwie, sponiewieranie przez małżonka nie niszczy mojej miłości!!! Owa oblubieńcza miłość była dopiero między Panem Jezusem, a Kościołem, dlatego miłość małżeńska jest na Jej wzór. Przez każdą spowiedź sakramentalną możemy wchodzić coraz głębiej w podobieństwo do Boga.
Chrześcijańska wizja miłości to: wyższość miłości DAWANIA nad miłością BRANIA. Papież Benedykt XVI mówił o równowadze. Musi być równość pomiędzy eros i agape! W Bogu też jest równowaga w miłości. Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna. W małżeństwie miłość ma dalej kwitnąć, rodzić, gdyż jest z natury płodna. Wówczas będzie niosła konkretne przesłanie Pana Boga, który chce w małżeństwie działać.
Eros = Agape, to znaczy: najpierw chcę , abyś ty był szczęśliwy, a potem ja. Potrzeby wyższości, przewodzenia agape nad eros ,uczą nas nieustannie Św. JP II i Sługa Boży Franciszek Blachnicki. Wówczas w małżeństwie nikt nikogo nie wykorzystuje (oczywiście jeśli ze sobą rozmawiamy to jest mało prawdopodobne, iż ktoś jest cierpiętnikiem).
Niewierność w małżeństwie to nie tylko zdrada, ale i… „olanie kogoś”. Są różne rodzaje niewierności małżeńskiej, dlatego miłość musi mieć różne rodzaje wybaczenia.
W Bogu jest pełnia Miłości, w człowieku jest połówka. Podstawą chrześcijańskiej antropologii ( nauki o człowieku) jest pełnia objawienia. Bóg kocha Miłością Ojca i Matki i dlatego ta bezinteresowna Miłość jest najdoskonalszą formą miłości. To podobnie, ale nie tak samo: ojciec, matka kocha swoje dziecko – po prostu i nie zastanawiają się, czy ich dzieci będą ich kochać np. za 25 lat. Zawsze, Miłość Boga jest doskonalsza od miłości męża i żony ( wśród dwojga ludzi zawsze łatwiej o interesowność).
Żarcik: Ona kocha za/wzięcie, a on za/żarcie.
Św. Jan nazywa Boga Miłością / J 48, 16 /, więc małżeństwo można przeżywać jako symboliczną TRIADĘ – BÓG, MĄŻ, ŻONA. W tym trójkącie zbliżanie się do Boga powoduje zbliżanie się do siebie. Jeśli tak nie jest, to bardzo łatwo wpaść w egocentryzm – być tylko dla siebie. Czerpanie z Bożej Miłości powoduje wzbudzanie w nas wiary, nadziei i miłości. W Miłości Boga zawarte jest ciągłe nasze stawanie się w pełni człowiekiem, aby życie stawało się coraz piękniejsze.
Św. JPII nauczał, iż „ Człowiek jest obrazem Boga Miłości”. Zarówno małżeństwo, jak i dziewictwo, czyli miłość między małżonkami oraz miłość kapłana do wszystkich, aby nikt nie był sam. Dalej, Św. JP II wskazywał na antropologię chrześcijańską, aby obrazu człowieka nie spłycić tylko do istoty, która musi się najeść, napić itp. Chrześcijański, pełny obraz człowieka wybrzmiewa w Jego słowach: „Człowiek do duch ucieleśniony lub ciało uduchowione”. Papież mówi o zjednoczeniu człowieka z Bogiem.
Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki mówi: „Wychowujemy człowieka zintegrowanego, który ma stanowić całość”.
Wielu ludzi przeżywa kryzys w swoim życiu, z różnych powodów, ale wszyscy jesteśmy powołani do miłości. Jak zatem KOCHAĆ? Mamy wzór doskonałej Miłości w Jezusie Chrystusie. On – Dobry Pasterz zna Swoje owce i czym bardziej się one gubią, tym bardziej je poszukuje. My na Jego wzór możemy mówić: „ Jeśli jesteś w kryzysie, tym bardziej Cię kocham. Chcę być Twoim wsparciem, umocnieniem”.
Wyróżniamy 3 wskaźniki, które mówią nam o miłości:
Ktoś rozumie mnie czyli wsłuchuje się w drugą osobę
Ktoś troszczy się o mnie czyli podejmuje rozmowę, pełną miłości uwagę kieruje na drugiego człowieka – druga osoba poczuła się zauważona w tym, co przeżywa; jeśli nie podejmuje rozmowy, to znaczy, że w ogóle nie zwraca na mnie uwagi
Ktoś akceptuje mnie czyli udziela afirmacji mojej osoby tzn. jesteś moją córką, synem, żoną czy mężem, ale…nie akceptuje mojego zachowania, postawy, wybryków czy nałogów
Postawa pokory czyli umiejętność zrozumienia, przebaczenia jest CZĘŚCIĄ MIŁOŚCI, a pycha jest TAMĄ. Jeśli przyoblekam się w pokorę, to mogę być źródłem miłości do drugiego człowieka. W małżeństwie nie może być współzawodniczenia, ponieważ poskramia ono pysznych, a wywyższa pokornych.

Sprawozdanie napisała: Ewa Skulik

KONFERENCJA ks. Wojtka Ignasiaka NA TEMAT POKORY
na spotkaniu Sycharu 17 czerwca 2020roku
POKORA :
– to jedno z imion Boga ( bardzo ważny element, który różni Go od świata Złego)
– to cnota moralna, polegająca na uznaniu własnej niedoskonałości
– to adekwatna ocena samego siebie ( nie zawyżać i nie poniżać)
– to dobre ukochanie siebie ( nie narcyzm, ale i nie „ kwas” – nic nie umiem, wszystko zawalam itp. Pan Bóg przecież nie stwarza „bubli”!)
Takie myślenie, mówienie to postawa fałszywej pokory, czyli diabelskiej pychy.
Coś umiem, ale może ktoś umie więcej. Nie chodzi o porównywanie, ale o odkrycie darów, którymi mam służyć.
Jeśli mamy odniesienie do Pana Boga, to nie mamy udawać, że czegoś nie potrafimy. Ktoś coś umie lepiej, a coś gorzej. To jest konkretne doświadczenie: OCENIAM SIEBIE. Mamy znać także swoje grzechy, swoją grzeszność. Pokora mnie nie przygniata. Miłosierdzie Boga mnie wywyższa! Nie myśl źle o sobie, gdyż Bóg na Ciebie czeka, chce Cię podnieść, więc.. wracaj pokornie.
to dar , aby umieć to doświadczenie przyjąć, umieć w to wejść, uznać swoją niemoc, po to, aby przyjąć moc Boga
jest po to, aby Bóg uzdrowił mnie z pychy, bym nie został w bólu, gdyż często nie potrafimy się między sobą dogadać

Św. Paweł pisał: „ Moc w słabości się doskonali”. Bóg nam przypomina, iż „… wystarczy Ci Mojej łaski”. Możemy przyjąć Bożą moc i moc wspólnoty.
Św. Teresa z Avilla pisała: „ Pokora to chodzenie w prawdzie”.
Chrześcijanin mówi: Prawdą jest Bóg, a nie światowe prawdy. „ Teraz widzę jak w zwierciadle, potem zobaczę Go twarzą w twarz” – św. Paweł. Prawda nie stoi po stronie: silnych, bogatych, z władzą…
Zapamiętaj! Nie radzisz sobie ze sobą i dlatego ranisz innych. Każdy z nas może pracować nad sobą po to, aby innym ( zwłaszcza najbliższym) łatwiej było do nas dotrzeć. To jest przecież celem Sycharowiczów. JA SIĘ POPRAWIĘ, ABY BYŁO LEPIEJ U NAS W DOMU I STANĘ W PRAWDZIE.
Pokorze towarzyszy: radość, pokój, cichość, która nie jest podkładaniem się, byciem „ trąbą”, ale upominaniem się o swoje, nie wywyższając się. W ludziach pokornych, delikatnych jest moc. Inni w kontakcie z pokornymi i delikatnymi ludźmi „rozkładają się”. Jeśli spotykamy ludzi bardzo zawziętych, to trzeba mocno postawić granice.

Objawami fałszywej pokory są:
– stały niepokój serca
– zniechęcenie
– rezygnacja w walce o dobro
– rezygnacja z ćwiczenia się w cnotach
– brak przebaczenia sobie własnych błędów
Pokorny człowiek mówi: Tak, zawaliłem na całej linii, ale przebaczam sobie.
Kiedy przebaczam sobie to:
– czuje się ulgę na sercu
– znika ból
– serce otwiera się
Kiedy przebaczam innym to już :
– nie jestem zażarty
– nie jestem pamiętliwy
– nie odkładam niczego
Pokora szuka dobra wspólnego, abyśmy razem potrafili zbudować choć odrobinę szczęścia. Nie poniżam siebie, ale CHCĘ TWEGO PRYMATU NADE MNĄ mówiąc np. masz piękne serce. Wówczas oceniam innych wyżej, nad siebie.
W pielęgnowaniu cnoty pokory trzeba też oceniać INTENCJE swoich czynów, aby były czyste. Np.: Czy chcę być super fachową katechetką, czy chcę wiernie i uczciwie wypełniać misję Chrystusa? Jedna i druga intencja jest dobra, ale nie może pierwsza przewyższać drugą. Chodziłoby wówczas tylko o sławę i popularność katechetki.
Bardzo często we wspólnocie z innymi ludźmi potrzeba zasłuchania się w drugiego człowieka, aby nie mieć gotowych rozwiązań. Dobrze byłoby gdybyśmy chcieli np. ODKRYWAĆ SIĘ w małżeństwie. Każdy z nas przecież inaczej coś przeżywa. Jeśli się różnimy, to trzeba czasem nie tylko „ pływać po głębi” , ale i się rozerwać. Pewne sytuacje musimy rozeznać!
Pycha objawia się w:
– samotności, np. ja się z kimś nie zadaję, ja nie pasuję do nich
– poczuciu lepszości, czy to, że dbam o coś we mnie pomaga mi lepiej dbać o innych? Jak ja się wynoszę to inni się wycofują i pozostaję sam, na swoim piedestale.
Kto chce budować prawdziwą pokorę to:
– nie godzi się na wszystko, ale na wzór Jezusa ,który stoi przed Herodem, stawia granice
– naśladuje Chrystusa Sługę
Św. Marek pisze: „ Kto by chciał być wielkim, niech będzie sługą. Kto chce być pierwszym, niech będzie niewolnikiem waszym”. Służba to droga do prawdziwej pokory. Chcę stać się lepszym, ale nie od innych! „ Bóg pysznym się sprzeciwia, a daje łaskę pokornym”.
Pokora to część miłości: im bardziej będę pokornym, tym bardziej Cię zrozumiem. Chcę Ci przebaczyć, choć mnie zraniłeś, choć zawiniłeś…, a nie : „ Ja ci wybaczam, podkładam się, abyś mnie dalej ranił”. Człowiek pyszny mówi: „Ty, On – nie jest godny mnie”. W myśli i woli mówię: WYBACZAM, ale Pana Boga proszę: UZDRÓW MNIE. Jeśli wynoszę się ponad innymi, to jestem nędznym pyszałkiem! Mówiąc w modlitwie: „Ojcze nasz” – „… bądź wola Twoja…”powinienem mieć postawę przyjęcia szczęścia, ale i nieszczęścia. Przy tym drugim potrzeba pokory. Skoro się już coś wydarzyło, to ja to przyjmuję.
Pokora pomaga w życiu, oznacza szacunek.
Oto 5 rad pomagających w kształtowaniu u siebie pokory:
1.Celem jest miłość. (Pamiętaj! Nie zawsze chodzi o Ciebie. Nie zapominaj o sobie, ale nie staraj się zawsze być w centrum. Czasem ktoś daje świadectwo, aby skupić uwagę wszystkich na sobie. Tego zachowania unikaj!)
2.Szukaj współdziałania.( Pamiętaj! Objawem pychy jest samowystarczalność. Taki ktoś mówi, że sobie radzi, ale tak naprawdę przez lata rani innych. Wrażliwość na opinię innych to też pokora)
3. Przyjmuj pomoc.(Pamiętaj! Nie dlatego, że jesteś mniej wart, ale dlatego, że chcesz być doskonały. Nie czuj wstydu !)
4. Przyznawaj się do błędów.( Pamiętaj! Pomimo wieku i doświadczenia nie musisz za wszelką cenę być autorytetem. Błądzenie jest nieodłączne w życiu. Traktuj błędy, coś jak lekcje dla siebie!)
5. Nie pozwól by sukces decydował o Twojej wartości.( Pamiętaj! Mam w sobie wartość , ponieważ Bóg mnie chciał. Powołał mnie do zbawienia. On jest moim Szczęściem. Dopiero potem liczą się moje umiejętności, czyli moja sprawczość)
Największe szczęście jest bez okoliczności! Jeśli nic się nie dzieje ważnego, a czujesz się królową/królem życia – to znaczy, że masz w sobie WARTOŚĆ. Natomiast jeśli sukcesy, pieniądze, kariera , związek, rodzina itp. się skończą i czujesz pustkę – to znaczy, że uważasz, że jesteś bezwartościowym człowiekiem. Pamiętaj! Każdy sukces może się obrócić w porażkę. Zatem nie buduj swojej wartości na sukcesie, ale na świadomości, iż jesteś dzieckiem Boga i naprawdę jesteś KIMŚ. Szczęście jest w Bogu, w zbawieniu, w wielu cnotach chrześcijańskich.
WSZYSCY JESTEŚMU WEZWANI DO PRAWDZIWEJ POKORY !

Sprawozdanie napisała: Ewa Skulik

Witam ze względu na nieobecność ks.Wojtka przekładamy spotkanie Sycharu na dzień 26.08.2020. Spotkanie będzie w takiej samej formie jak ostatnio czyli msza.św i konferencja w kościele pozdrawiamy do zobaczenia

Jola i Adam

Zapraszamy na spotkanie Ogniska Sychar Katowice w dniu 20.05.2020r. – tradycyjnie w trzecią środę miesiąca.

Ze względu na limit wiernych uczestniczących w Eucharystii, rozpoczynamy o godz . 19:00 Mszą świętą

(specjalnie dla nas) w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu prosimy wszystkich o pozostanie w Kościele, gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka! Przypominamy o obowiązku zakrywania ust i nosa oraz odstępów między wiernymi w ławkach.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE.

Zapraszamy osoby ,które nie mogą przybyć dnia 13.05.2020 osobiście na Eucharystię i Konferencje ks.Wojtka  do uczestnictwa Online na stronie internetowej Parafii Św Michała Archanioła w Katowicach o godzinie 19:00 . Życzymy wszystkim zdrowia i Pogody Ducha

Jola i Adam

W związku ze zwiększonym limitem wiernych na mszach świętych, serdecznie zapraszamy

„KATOWICKIE SYCHARKI” 13.05.2020 o godzinie 19:00 na Eucharystię w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie oraz na konferencje księdza Wojtka , która odbędzie się w Kościele zaraz po mszy.

Przypominamy o obowiązku zakrywania ust i nosa oraz odstępów między wiernymi w ławkach.

Do zobaczenia w zdrowiu, z Panem Bogiem.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Zapraszamy na spotkanie Ogniska Sychar w dniu 18.12.2019r. – tradycyjnie w trzecią środę miesiąca

Rozpoczynamy o godz . 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Kochani, wszystkich zainteresowanych tematyką małżeńską – samotnych małżonków, małżeństwa przechodzące kryzys oraz tych, którym tematyka małżeństwa i rodziny nie jest obojętna serdecznie zapraszamy na
Rekolekcje Ogniskowe Wspólnoty Trudnych Małżeństw SYCHAR,
które odbędą się w dniach
27 – 29 marca 2020 roku na Górze Świętej Anny.

Opiekę duszpasterską sprawować będą opiekunowie duchowi Ognisk Wiernej Miłości Małżeńskiej przygotowujących rekolekcje oraz Krajowy Duszpasterz WTM Sychar ks. Paweł Dubowik.

Rekolekcje wygłosi Ks. Wojciech Ignasiak –opiekun duchowy Sycharu w Katowicach, rekolekcjonista, kierownik Ośrodka Profilaktyczno-Szkoleniowego im. Ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach,

i… co by nie pisać, ks. Wojtek to fachowiec!
Znam sporo małżeństw, które po jednej wizycie u niego wyglądały jak nowe…

KOSZTY REKOLEKCJI (od piątku do niedzieli)

• Pokoje z łazienkami:
  2 osobowe – dorośli 210 zł, dzieci 3-8 lat 90 zł (rocznik 2012-2017 włącznie)
  3,4,5 osobowe – dorośli 190 zł, dzieci 3-8 lat 80 zł (rocznik 2012-2017 włącznie)
• Pokoje bez łazienek:

2 osobowe – dorośli 190 zł, dzieci 3-8 lat 80 zł (rocznik 2012-2017 włącznie)
3,4,5 osobowe – dorośli 160 zł, dzieci 3-8 lat 70 zł (rocznik 2012-2017 włącznie)

• Dzieci do lat 3, bez łóżka– gratis (rocznik 2018-2020 włącznie)
• Kilka miejsc bez noclegów

UWAGI:

• KAŻDA osoba musi być zapisana na oddzielnym formularzu. Dzieci i osoby dochodzące także!!!
• KONIECZNIE należy dokonać wyboru pokoju – w „Informacjach dodatkowych”. Wasze prośby postaramy się spełnić w miarę możliwości i może od razu uprzedzę – w tym roku nie mamy pokoi z widokiem na morze 🙂
• Informacje dotyczące numeru konta i terminu wpłaty będą rozsyłane na maile podane w zgłoszeniu – prosimy o cierpliwość.
• Wasze prośby (np. specjalna dieta) prosimy wpisywać od razu w formularzu zgłoszeniowym w „Informacjach dodatkowych”.
• Informacje dotyczące tematu rekolekcji (można przesyłać propozycje),

programu rekolekcji i innych spraw organizacyjnych zostaną podane
w późniejszym terminie.

• Wszelkie pytania prosimy kierować na adres:

annasychar@malymikrokami.org lub seba1@malymikrokami.org

• Przypominamy, że wszystkie spotkania z Sycharem są bezalkoholowe.

Link do formularza zgłoszeniowego:

https://forms.gle/wZxEPMh4GYdjQYEv8

Nad przebiegiem zapisów i płatności będzie czuwała Fundacja Małymi Krokami,

z którą dla potrzeb cywilno-prawnych WTM Sychar  nawiązała współpracę.

LICZBA MIEJSC OGRANICZONA.

Serdecznie zapraszamy!

Rozpoczynamy o godz . 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Temat konferencji z dnia 20.11.2019r.:

Jak nie pielęgnować uraz i nie żyć w poczuciu krzywdy?
Każdy z nas doświadczył lub obecnie przeżywa urazę, krzywdę czy kryzys. Papież Franciszek porównuje podjęcie kryzysu do wyzwania, niczym bólu rodzącej matki, która rodzi życie. Jeśli ktoś poważnie podejmuje kryzys to często prowadzi to do wzrostu i jeszcze lepszego życia. Czasem jednak ,,dom, pochodzenie ”męża lub żony może skutecznie utrudniać życie małżeńskie.
„ Źle przeżyte dzieciństwo i młodość są wylęgarnią kryzysów ”. Niektórzy zatrzymali się na poziomie miłości egocentrycznej tzw. tupanie nóżką lub miłości z okresu dojrzewania czyli tylko gorzka krytyka wszystkiego i wszystkich. Wiele osób nie czuje się kochanym bezwarunkowo więc się miotają. Źle przeżyta relacja z rodzicami wchodzi w małżeństwo. Trzeba przejść proces uzdrowienia swojej historii. Wymaga to od nas przebaczenia innym, ale i sobie .Każdy musi uznać, że ma swoje deficyty i braki. Ktoś jednak może mieć większe, np. 40 – letnia kobieta zatrzymała się na rozwoju dziecka 12- letniego. Jeśli nie ma w nas ciągłego dojrzewania, to jest źle. Naszą motywacją powinna być zmiana siebie, aby komuś obok mnie łatwiej było budować relację ze mną . To jest KONKRET! Jeśli mi się nie uda – to trudno, ale mam świadomość, że zrobiłem wszystko, aby dojrzalej żyć.
Żeby coś zrobić z kryzysem, zranieniem to trzeba szukać jego genezy, praprzyczyny. To tak jak przy powtarzających się grzechach trzeba poznać przyczynę, bo grzech to jest już skutek. W przypadku zranienia mogę usunąć tylko ból, ale to nie pomaga na dłużej .Nad przyczyną trzeba PRACOWAĆ , czyli: dotknąć złości, przeżyć żal, po prostu się z nią rozprawić. Jeśli coś przepracuję, podejmę temat, to mogę mieć wówczas inną jakość życia. Niektórzy ludzie swoje emocje mają zlokalizowane w obolałych plecach, kolanach itp. Odkrywają siebie, odkrywają, że coś jest nietrwałe, że nie mają powodzenia w pracy… Masaż u fizjoterapeuty Ci pomoże, ale potem idź do psychologa lub psychoterapeuty. Nie mów, że NIE MA TEMATU! BO JEST!!! Może zdarzyć się taka sytuacja, że współmałżonek powie: Przepraszam, że jeszcze raz podejmuję ten temat, ale jestem emocjonalnie w dalszym ciągu rozchwiana. Pomóż mi przeżyć to. Chcę Cię kochać, ale…
Nasza emocjonalność nas czasem przerasta, nie potrafimy sobie pomóc. Zatem poprośmy fachowców, specjalistów. Takich miejsc jest sporo, ale to ja muszę mieć gotowość do zrobienia czegoś z tą krzywdą. Jeśli nie chcę, to w tym zranieniu po prostu trwam, zostaję. To, że ktoś idzie po pomoc do psychiatry to znaczy, że podejmuje wysiłek, POTĘŻNY WYSIŁEK, aby zmienić swoje życie.
PAN JEZUS daje dar, ale ja nie mam go zakopać, pogrzebać. Mam się pomodlić, ale i pracować nad sobą, swoją krzywdą, zranieniem. Muszę się rozwijać!
Jeśli odkrywam, że żyłem w domu rodzinnym „ nie tak” doskonałym, wręcz chorym to muszę to SAM przepracować. Natomiast jeśli odkrywamy, że coś jest „ nie tak” w naszym małżeństwie to musimy iść RAZEM na terapię. Ktoś np. dostaje leki psychiatryczne, aby z huśtawki emocjonalnej przeszedł w harmonię, pokój. Jednak w życiu chrześcijanina musi być jeszcze: MODLITWA, ŻYCIE SAKRAMENTALNE, STAWIANIE NA BOGA. I choć ktoś wiarę ma, to może przeżycia są na tyle mocne, że wiara nie potrafi się do niego „ zaczepić”. Trzeba szukać odpowiedniej grupy. Nie jest to obojętne do jakiej grupy należałeś lub należysz!
Reasumując: BOŻA ŁASKA + MODLITWA + WYSIŁEK CZŁOWIEKA !!!
Pielęgnacja uraz to ciągłe rozkopywanie, a nie podejmowanie tematu.

Ten, kto ma poczucie winy z domu rodzinnego, to ciągle będzie miał je w dalszym życiu. Jeśli ja przepracuję poczucie winy, to już nie mogę się za wszystko winić. Przepracowanie tego oznacza, że ja już WIEM, choć może mi się zdarzyć, że wejdę w nie kolejny raz. Posiadanie takiej świadomości jest objawem mojego DOJRZEWANIA.
Na koniec trochę medycznie:
TRZEBA STOSOWAC ŚRODKI PRZECIWBÓLOWE, ALE I PRZECIWZAPALNE czyli dochodzić do przyczyn!

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Temat konferencji dnia 16.10.2019r.

Różaniec Święty – modlitwa w moim domu i rodzinie

Słowo ,, różaniec” pochodzi od łacińskiego słowa rosarium, które oznacza ogród różany. Ilekroć odmawiamy różaniec, ofiarowujemy Matce Bożej pęk róż – wieniec najpiękniejszych modlitw połączonych z medytacja nad tajemnicami naszego zbawienia.

Św. Jan Paweł II zachęcał do odmawiania różańca, w 1978r. mówił do wiernych: „Różaniec to modlitwa, która bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem.” Rozważając główne momenty z życia Jezusa,  równocześnie możemy wprowadzić w te dziesiątki wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka – sprawy osobiste, sprawy tych, o których najbardziej się troszczymy.

W 2002r. ogłaszając Rok Różańca św. Jan Paweł II wystosował do wiernych List Apostolski Rosarium Virginis Mariae, którym wprowadził do różańca nowe tajemnice – światła, ale także szczegółowo wyjaśnił jak wielką wartość ma modlitwa różańcowa i objaśnił jak ją praktykować.

Jak zatem dobrze modlić się na różańcu, według św. Jana Pawła II?

Przed każdą „dziesiątką” dobrze jest zrobić:

ZAPOWIEDŹ TAJEMNICY czyli skierować wyobraźnię i uwagę na określone wydarzenie z życia Jezusa.

SŁUCHANIE SŁOWA BOŻEGO czyli odczytać (przypomnieć) odnośny fragment z Pisma Świętego, ponieważ żadne inne słowa nie są tak skuteczne, jak Słowo natchnione. Zawsze należy go słuchać, mając pewność, że jest to Słowo Boga, wypowiedziane na dzisiaj i dla mnie. W ten sposób słuchając, pozwalamy Bogu mówić do nas, co chroni nas przed znużeniem powtarzającymi się sekwencjami.

MILCZENIE czyli czas, aby zatrzymać się i skupić na rozważanej tajemnicy. Papież zachęca do odkrycia wartości milczenia jako jednego z sekretów praktykowania kontemplacji i medytacji.

OJCZE NASZ – Jezus poprzez każdą ze swoich tajemnic prowadzi nas do Ojca i pragnie abyśmy razem z Nim wołali: „Abba, Ojcze”, czyni nas swoimi braćmi i braćmi pomiędzy sobą.

DZIESIĘĆ ZDROWAŚ MARYJO – „zdrowaśki” sprawiają, że różaniec jest modlitwą maryjną w pełnym tego słowa znaczeniu. Aby dziesięciokrotne powtarzanie „Zdrowaś Maryjo” nie był praktyką jałową i nużącą trzeba uznać to powtarzanie za wyraz nigdy nie znużonej miłości, która ciągle powraca do ukochanej osoby z gorącymi uczuciami. Centrum „Zdrowaś Maryjo” stanowi imię Jezus. Bardzo często, gdy różaniec odmawiamy szybko, owo „centrum” uchodzi uwagi, a jest ono nawiązaniem do misterium Chrystusa, które kontemplujemy.

CHWAŁA OJCU – Chrystus jako droga prowadzi nas do Ojca w Duchu. Misterium trzech Osób Boskich, którym należy się chwała, uwielbienie i dziękczynienie jest celem chrześcijańskiej kontemplacji.

Jeżeli skorzystamy z powyższych wskazówek nasza modlitwa różańcowa nie będzie bezmyślnym „odklepywaniem” i „zaliczaniem” kolejnych paciorków, ale stanie się dla nas szkołą życia. Na przykład rozważając tajemnicę „Nawiedzenie św. Elżbiety” zostanę przynaglony do czynienia dobra dla innych, bo uświadomię sobie, że Maryja, kiedy poczęła Syna Bożego nie „siadła na laurach”, ale pośpieszyła z pomocą. Modlitwa zbliża nas do Boga, a także do siebie nawzajem, szczególnie wspólna modlitwa małżonków, całej rodziny. Nawet dziesiątka odmówiona w drodze do pracy chroni mnie przed złem, jeżeli świadomie wejdę w rozważanie tajemnicy.

Wielu z nas dzieliło się świadectwem o ,,wymodlonych” łaskach za pośrednictwem różańca. Ale trzeba też pamiętać, aby nie odmawiać kolejnych ,,różańców”, zaniedbując swoje obowiązki małżeńskie, rodzinne.

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Tematem konferencji w dniu 18.09.2019r. było:

BUDOWANIE  MAŁŻEŃSTWA JAKO WSPÓLNOTY MĘŻA I ŻONY– RELACJE Z RODZICAMI/TEŚCIAMI

W Księdze Rodzaju czytamy: ,, Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.” I właśnie kluczowym słowem jest owo: OPUŚCI. Jeśli to nie nastąpi, to nikt nie zbuduje, nie zawrze sakramentalnego małżeństwa i nie nastąpi owo „odpępowienie dorosłych dzieci” (zwłaszcza od matek). Jeśli ojciec prawidłowo wypełnił swoją rolę, czyli nastąpiła afirmacja ze strony taty, nadał dziecku swemu „Imię” – poczuło ,że jest KIMŚ, to taki ktoś umie się odciąć (mentalnie i emocjonalnie). Będzie również potrafił cały wejść w oblubieńczą miłość. Nastąpi całkowita niezależność – finansowa i emocjonalna. Współmałżonek nie może być częścią rodziny rodziców. To nie tak, że my – rodzice dalej żyjemy, mieszkamy , a synowa czy zięć tylko do nas dochodzą. Zatem swoje „ gniazdo” trzeba opuścić.

Jeśli My – Rodzice nie usamodzielnimy  dzieci, to będą ciągle  „wiszący” na nas. Ojciec ma usamodzielnić dzieci; mają one iść w świat, a jeśli się nie uda, to niech wiedzą o wsparciu (finansowym lub duchowym).Nawet wojna czy bieda nie powoduje, że człowiek nie jest zdolny do miłości.

NIE WOLNO PRZETRZYMYWAĆ DZIECI W DOMU !

Warto postawić sobie pytanie: Czy dałeś samodzielność córce czy synowi?

W młodszym wieku dziecko potrzebuje czułości i troski od matki, a w okresie dojrzewania potrzebuje afirmacji i to bezwarunkowej od ojca. Ona dotyczy osoby – czyli: „W MOICH OCZACH JESTEŚ KIMŚ”. Zatem afirmacja nie jest akceptacją, gdyż ona  dotyczy postaw i zachowań. Po co? Aby samodzielnie mogli tworzyć, budować swoje już życie, małżeństwo czy rodzinę.

Papież Franciszek naucza: „ Aby zjednoczyć się w małżeństwie trzeba opuścić swój dom”. Małżeństwo dzieci jest wyzwaniem dla rodziców, którzy muszą  znaleźć nowy sposób bycia z dziećmi.

Mężczyzna męski jest odpowiedzialny.

Wyróżniamy dwie skrajności postaw męża – ojca:

– przemocowy,  apodyktyczny, agresywny

– nieobecny, wyautowany ( po prostu nie chce być „ trąbą” )

Kobiety też są takie. Nie mamy być ani agresywni ani ulegli. Mamy być oboje asertywni, aby dzieciom zgotować wspaniały los. Życie i tak nie jest łatwe. Niech nasze dzieci potrafią nam powiedzieć: „ Mam swoje zdanie. Jestem odpowiedzialny”. Rodzice musza odwyknąć od swoich dzieci. Jeśli tego nie zrobią to będzie to chora symbioza.

List Papieża do Młodych mówi o OJCOWSKIEJ MIŁOŚCI BOGA OJCA.

Może nie miałaś/łeś ojca jakiego potrzebowałaś/łeś, więc rzuć się w Jego ramiona i wiedz, że Bóg Ojciec Cię wspiera i dogłębnie szanuje Twoją wolność. Rodzice też powinni albo i muszą szanować wolność swoich dzieci. Choć jestem Twoim ojcem, choć jestem Twoją matką SZANUJĘ TWOJĄ WOLNOŚĆ.

JEŚLI CHCESZ,TO MOGĘ CI POMÓC.

Trzeba wyznaczyć granice swoim rodzicom i nauczyć się mądrze kochać. Inaczej zlewa się  wszystko razem. Nie mogę już być w rodzinie moich rodziców. Jesteśmy u siebie , w małżeństwie .

My zaś rodzice mamy tak dbać o dorosłe dzieci, aby im nie utrudniać życia.

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowego im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w separacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozwój osobisty – jak współpracować z łaską Bożą i działać?

Czym jest rozwój osobisty? Jakie są obszary rozwoju osobistego? Jak i kiedy się do niego zabrać?

Na te pytania pomógł nam szukać odpowiedzi ks. Wojtek Ignasiak na spotkaniu w dniu 28 sierpnia 2019r.

Rozwój osobisty – tak najkrócej – jest procesem polegającym na stawaniu się coraz lepszym człowiekiem, a więc każdy potrzebuje rozwoju i to przez całe życie, bo ten kto stoi ze swoim rozwojem w miejscu, tak naprawdę się cofa: kto się nie rozwija, ten się zwija 🙂

Rozwój osobisty można podzielić na 4 obszary:

1. biologiczny (fizyczny) – raczej wszyscy przeszli rozwój biologiczny w ciągu pierwszych kilkunastu lat życia, ale w życiu dorosłym można z niego czerpać wiedzę, aby bardziej zrozumieć reakcje własnego ciała;
2. psychiczny –staram się ocenić, czego mi mogło brakować w rozwoju psychicznym jako dziecko (np. poczucia bezpieczeństwa, poczucia własnej wartości) i staram się nad tym pracować w życiu dorosłym;
3. duchowy – nie zatrzymuję się na „ubranku dziecka pierwszokomunijnego”, ale pogłębiam relację z Bogiem, przez sakramenty, modlitwę, Słowo Boże, wspólnoty religijne;
4. społeczny – wchodzę w relacje z innymi, jednocześnie dbając o własną tożsamość (postrzeganie samego siebie).

Właściwie te 3 pierwsze obszary mają odniesienie do czwartego, czyli do rozwoju społecznego, gdyż mój rozwój biologiczny, psychiczny, duchowy ma wpływ na społeczność, w której żyję. Nikt z nas nie jest „samotną wyspą”, wszystko co dzieje się ze mną ma wpływ na osoby z mojego otoczenia, szczególnie te najbliższe. Moje JA (mój rozwój) tak naprawdę weryfikuje się dopiero w odniesieniu do drugiego człowieka czyli w relacji JA do TY, ale też TY do JA.

Dobrze żeby ocena innej osoby była potwierdzeniem (lub zaprzeczeniem), że obrałem właściwy kierunek rozwoju osobistego. Usłyszane zdanie: „Widać jak się zmieniasz, jak inaczej (lepiej) się zachowujesz” na pewno jest sygnałem pozytywnym na drodze mojego rozwoju. I przeciwnie zdanie typu: ,,Co się z Tobą dzieje, coraz trudniej z Tobą się rozmawia, żyje” powinno nam dać do myślenia czy aby nasz rozwój się nie zatrzymał, albo poszedł w złym kierunku. Oczywiście o taką „weryfikację” naszego rozwoju warto też pytać i prosić Boga, ale też kierownika duchowego, życzliwe nam osoby, a czasem i nasz „wróg” może nazwać „rzeczy po imieniu” i skłonić nas do zastanowienia się nad sobą.

W bardzo szczególny sposób powinien dokonywać się rozwój osobisty w małżeństwie. Małżonkowie ślubują sobie, (choć nie wprost) dbanie o rozwój społeczny (wzajemną relację), na wszystkich 3 płaszczyznach: biologicznej (wspólne łoże), psychicznej (wspólny stół – dialog) oraz duchowej (wspólna modlitwa).

Rozwój osobisty wręcz domaga się, aby stawać w prawdzie (tak często jak się da), co wcale nie znaczy, aby „pognębić” siebie samego, jaki to jestem okropny i z „pokorą” (fałszywą!) przyznać, że nic nie jestem warty, do niczego się nie nadaję. Stawanie w prawdzie to przede wszystkim spróbować ocenić co jest moją wartością, w czym jestem dobry (co dzisiaj! mi się udało), a w czym nie domagam, co muszę zmienić, nad czym popracować.

Dobrym objawem mojego rozwoju osobistego na pewno jest postawa, że nie pozwalam się nikomu krzywdzić (szczególnie w małżeństwie), ale także i to, że nie zamykam się na dialog, na możliwość budowania relacji (nie buduję muru wokół siebie), nawet pomimo strachu o to, że mogę zostać zraniony/a. A wszystko to w atmosferze miłości, jak mówi św. Paweł w Liście do Kolosan 3, 12-13 „(…) obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem”

Po konferencji jak zwykle wielu z nas mówiło o własnych sposobach rozwoju osobistego, ale też usłyszeliśmy praktyczne rady jak w konkretnych sytuacjach pomaga rozwój osobisty, jak lepsze mogą być nasze reakcje i relacje z innymi (z mężem/żoną), jeżeli pracujemy „nad sobą”

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Temat naszego spotkania w dniu 17 lipca 2019r. brzmiał:

Nadzieja zawieść nie może…

Symbolem nadziei jest kotwica, dlaczego?

Jeżeli zarzucimy kotwicę w dobry (pewny) grunt to możemy mieć pewność, że nie popłyniemy tam gdzie nie czeka nas nic dobrego, że przetrzymamy wszelkie burze i niedogodności.

Nadzieja taka przez duże N czyli pokładana w Bogu, w Jego obietnicy zbawienia, w zawierzeniu, że Bóg ma dla nas najlepszy plan na życie na pewno nas nigdy nie zawiedzie – skąd ta pewność?

Bo tak powiedział Bóg- Prawda Jedyna

„A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.”  Rz 5,5

Przykładów jest mnóstwo na kartach Pisma Świętego, choćby Abraham, który zaufał Bogu, że będzie miał syna, mimo, że po ludzku było to nie możliwe (Abraham miał prawie sto lat i jego żona też była w bardzo podeszłym wieku).

Po raz drugi Abraham uwierzył Bogu, kiedy to miał złożyć w ofierze swojego jedynego syna Izaaka, który to – według obietnicy Boga – miał być ojcem narodu licznego jak gwiazdy na niebie. To już nadzieja wbrew nadziei, jak z resztą o Abrahamie pisze św. Paweł w Liście  do Rzymian: „On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów”  Rz  4,18

Taka nadzieja nie przychodzi do nas ot tak sobie!, każdy dostaje zalążek takiej nadziei w sakramencie chrztu św., ale od nas zależy co z tym zrobimy, czy będziemy ją rozwijać czy ją zabijemy w sobie.

Jako przykład ks. Wojtek Ignasiak na naszym spotkaniu wspomniał o książce pt. „47 lat życia”, gdzie autor przedstawia kontrastowe zestawienie biografii dwóch ludzi: o. Maksymiliana Kolbe – męczennika z Oświęcimia i Rudolfa Hössa – założyciela oraz komendanta obozu zagłady. Ich życie zaczyna się podobnie – przyjmują sakramenty, służą jako ministranci. Spotykają się w obozie Auschwitz-Birkenau. Obaj przeżyją 47 lat. Ten sam czas, ten sam okres w historii. Ale jakże zupełnie różne postacie. I całkowicie odmienne idee, którym służą.

Tak naprawdę to nasz „poziom” nadziei weryfikuje się w trudnych sytuacjach, kiedy po ludzku nie ma wyjścia, kiedy „na logikę” nic się nie zmienia, a wręcz jest coraz gorzej, jeżeli wtedy umiemy zaufać Bogu i trwać w takiej postawie to możemy być pewni, że idziemy ku zbawieniu, co więcej jak mówi Św. Paweł: „W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni.”  Rz 8,24

Z Dzienniczka św. Faustyny dowiadujemy się, że to miłość żywi nadzieję, a więc żeby mieć nadzieję musimy rozwijać miłość.

Bóg który jest samą Miłością zawsze pokłada nadzieję w człowieku. A my jako ludzie, czy mamy pokładać nadzieję w drugim człowieku, we współmałżonku, który może niejednokrotnie nas zawiódł ? W jaki sposób, żeby nie było to naiwnością?

Po pierwsze: Jeżeli ja jestem „zakotwiczony” w Bogu, idę ku zbawieniu, to też pragnę tego zbawienia dla drugiego człowieka, dla męża/żony. Dlatego więc nie zgadzam się na „ściąganie” mnie z drogi zbawienia, reaguję na jego/jej grzechy, ale z pokorną łagodnością, bez złości, bez nienawiści, ale też bez „cierpiętnictwa” i „podkładania się”, stawiam granice. Po drugie: Próbuję grzechy współmałżonka przeżywać tak jak Jezus na krzyżu czyli modlić się słowami „wybacz mu/jej bo nie wie co czyni” i jednocześnie patrzeć na męża/żonę z nadzieją, z miłością wierzyć, że może chociaż przed śmiercią będzie tym „dobrym łotrem”.

Po trzecie: Jeżeli nie mam możliwości obdarzyć współmałżonka czynem miłosierdzia (bo jest daleko), ani słowem miłosierdzia (bo nie chce z tobą rozmawiać), to zawsze mogę wykonać trzeci gest miłosierdzia jakim jest modlitwa za niego/nią i oddanie tych trudnych spraw z  zawierzeniem Bogu, choćby słowami Jezu ufam Tobie!

Po czwarte: Żeby uchronić się przed naiwnością, to współmałżonka muszę obdarzać „ograniczonym zaufaniem”, tzn. zaakceptować to, że mąż/żona jest człowiekiem grzesznym, podobnie jak i ja, a więc może czasem zawieść moje zaufanie.

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich (pojedynczo lub ze współmałżonkiem) do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul. Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Ognisko Wiernej Miłości Małżeńskiej w Leszczynach zaprasza na ognisko w sensie fojerkę , które odbędzie się w najbliższą sobotę tj 20 lipca 2019 r . zaczynamy oczywiście od Mszy Świętej  o godz. 18:00 sprawowanej  w intencji Wspólnoty Sychar.

A oto zaproszenie z samych Leszczyn :

„…Po Mszy Świętej spotkanie w nietypowej formie – wprowadzamy w Leszczynach
tradycję zaprzyjaźnionych Ognisk, które co roku zapraszają na biesiadowanie
przy grillu.
W tym miejscu zapraszamy naszych znajomych i przyjaciół z ościennych ognisk .
Na ognisko zabieramy dzieci, a przed sobotą pomódlmy się o dobrą pogodę .
Niczego z sobą nie zabieramy prócz pogody Ducha… 🙂 – kiełbasa ma być .
Zapraszamy wszystkich, którzy potrzebują wsparcia i pomocy, warto ratować
małżeństwo zawsze, bo nigdy nie jest za późno.”

Temat naszego spotkania w dniu 19 czerwca 2019r. brzmiał:

Zrezygnuj z narzekania, skoncentruj się na wdzięczności

Od razu się ciśnie na myśl: Łatwo powiedzieć!

Przecież wokół tyle powodów, sytuacji żeby narzekać, na dodatek prawie wszyscy na wszystko narzekają… dobrze, że ks. Wojtek Ignasiak na spotkaniu wiele wyjaśnił w tym temacie.

W dzisiejszym świecie, chcemy ciągle więcej i sądzimy, że sami wszystko osiągniemy – zamykamy się na pomoc innych. Z drugiej strony sądzimy, że mamy prawo do wszystkiego, wszystko nam się należy i narzekamy, kiedy coś nam się nie udaje. Nie poczuwamy się do obowiązku wdzięczności.

Czym zatem jest wdzięczność wobec człowieka?

Wdzięczność otwiera oczy i rozszerza serca, zarówno temu który okazuje wdzięczność jak i osobie wobec której się ją wyraża.

Żeby okazać wdzięczność, to najpierw muszę dostrzec to dobro, które otrzymałam (otwieranie moich oczu), a potem muszę to dobro w moim sercu „zaakceptować” (poszerzyć o to dobro moje serce), aby móc za nie podziękować.

Podobnie wdzięczność „otwiera oczy” temu, który coś dobrego czyni (bo czasem on sam już tego nie dostrzega) oraz poszerza jego serce, kiedy słyszy, że ktoś zauważył jego dobroć.

Wdzięczność nie musi obejmować rzeczy niezwykłych. Umiejętność cieszenia się z małych rzeczy i wdzięczność za nie czyni człowieka szczęśliwym. Ale jak się tego nauczyć postawy wdzięczności?

Można na przykład notować każdego dnia przed snem trzy rzeczy, za które jest się w danym dniu wdzięcznym Bogu i ludziom. Gdy doświadczam ciężkich chwil i  trudno mi jest znaleźć coś pięknego, pozytywnego, otwieram notatnik i czytam zapisane tam słowa. Odnajduję wtedy radość i szczęście.

Najlepszą metodą na narzekanie (zło), nie jest unikanie zła, ale czynienie dobra, dostrzeganie go i bycie wdzięcznym za nie. Jeżeli wypełniam dobrem, wdzięcznością moje serce to nie ma tam miejsca na zło, ale jeżeli nie czynię dobra to moje serce wypełniać będzie zło, które jest „bezczelne”  i  wypełnia każdą pustkę.

A wdzięczność wobec Boga?

Jak pisał ks. Blachnicki „Wdzięczność okazana Bogu otwiera serce człowieka na przyjęcie darów Bożej łaski”, czyli bez postawy wdzięczności wobec Boga nie jesteśmy w stanie przyjąć Jego łaski, którą On chce nam udzielić. Najdoskonalszą formą wdzięczności jest Eucharystia – wdzięczność Bogu za Jego miłość i dzieło zbawienia.

Wielu z nas na spotkaniu mówiło o własnym doświadczeniu mocy uwielbienia Boga – jak ono zmieniło ich życie, jak wiele wniosło radości, uzdrowienia i przywrócenia do życia tego co obumarłe

Tak więc: „W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was” –  jak napisał św. Paweł (1Tes 5, 18).

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im.ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul.Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Temat naszego spotkania w dniu 15 maja 2019r. brzmiał:

Lawina grzechu… czyli jak jedna zła decyzja prowokuje następną

I od razu powstaje pytanie: Czy da się powstrzymać taką lawinę grzechu?

a wcześniej trzeba chyba  zapytać: czym jest grzech?

Ks. Wojtek Ignasiak przez swój wykład wiele wyjaśnił i pomógł odpowiedzieć na powyższe pytania.

Grzech jest brakiem miłości, egoizmem, który skupia człowieka na samym sobie. Egoista patrzy na innych (współmałżonka) tylko przez pryzmat ile mogę od ciebie wziąć dla siebie, człowiek staje się niewolnikiem swoich żądz, wygórowanych potrzeb.

Wolnością człowieka jest miłość czyli chęć bycia darem dla drugiego, ale żeby być dla współmałżonka (dla innych) darem, to najpierw muszę mieć „to coś” co chcę dać. „To coś” to moja godność dziecka Bożego, to moja wartość którą mam, o którą muszę dbać, czasem stawiając granice, gdy ktoś próbuje ją niszczyć (przez przemoc fizyczną, psychiczną albo zaniedbanie w okazywaniu miłości).

Współczesny świat narzuca,  aby kobieta i mężczyzna konkurowali ze sobą – zachęca: „pokaż, że jesteś lepszy (lepsza)”, a przecież miłość czyli harmonia polega na tym, że kobieta i mężczyzna mają się uzupełniać czyli nawzajem się dopełniać: chcę ja być dla ciebie darem i jednocześnie chcę abyś ty był (była) dla mnie darem.

W dziele stworzenia Bóg powołał człowieka do szczęścia czyli harmonii wszystkich sfer w człowieku: cielesnej, duchowej, emocjonalnej. Każdy grzech burzy tę harmonię, np. miłość zostaje spłycona do pożądliwości. Bóg jednak nie zostawił człowieka samego z grzechem, ale przywraca harmonię (szczęście) poprzez pokonanie każdego grzechu przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa.

Dlatego zachwyć się tym i wykrzycz jak w Orędziu Wielkanocnym:

„O, szczęśliwa wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel!”

Jezus poniósł męczeńską śmierć na krzyżu, bo Bogu tak bardzo zależało, żeby odkupić nasze grzechy, żebyśmy nie trwali w grzechu. A ile ja jestem w stanie zrobić, aby zerwać z grzechem, żeby zatrzymać lawinę grzechu?

Chcąc zerwać z grzechem trzeba dojść do jego źródeł, do jego przyczyn i przeciwstawić się tak naprawdę przyczynom grzechu, a przemianę zacząć od siebie – można to robić np. poprzez 15 minutowy Rachunek sumienia wg św. Ignacego z Loyoli.

 „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia.” Flp 4,13 – Czyli zatrzymać lawinę grzechu też! 

Nadzieja płynie z  krzyża Jezusa, bo w krzyżu miłości nauka.

Z Bożą pomocą najpierw zobaczę (zobaczymy ze współmałżonkiem) co musi umrzeć we mnie (w nas), co musimy zmienić, a potem mocą Jezusa mogę (możemy) tego dokonać i   osiągnąć zwycięstwo – nie przez zniszczenie drugiego człowieka (wroga), jak jest na wojnie, ale przez przebaczenie, zaprzestanie ranienia się i zadośćuczynienie. Zwycięstwem będzie np. moja chęć i działanie, by wyzwolić współmałżonka z uzależnienia poprzez modlitwę za niego, wspieranie małżonka w jego działaniach zmierzających do wyzdrowienia. Ponosząc ofiarę (przez modlitwę, post, jałmużnę) czerpię siły patrząc na Jezusa, który ofiarował się na krzyżu za nas. Tylko tak można zatrzymać lawinę grzechu – zło dobrem zwyciężaj!

Bóg powołał nas do szczęścia, a nie do wegetacji  – więc do dzieła!

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie, a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im.ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul.Gawronów 20 (obok Kościoła), gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks. Wojciecha Ignasiaka, a następnie będziemy się dzielić swoją siłą, nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia, gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys, problemy dnia codziennego, brak bliskości, trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni, a pragną żyć w wierności przysięgi małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Tematem naszego spotkania w dn. 17 kwietnia 2019r. było szukanie odpowiedzi na pytanie:
Jak kochać współmałżonka na wzór miłości Boga?
– jaka jest zatem miłość Boga?

ks. Wojciech Ignasiak pięknie przedstawił ją w świetle Świętego Triduum Paschalnego czyli czasu kiedy celebrujemy trzy najważniejsze doby w ciągu roku:

1. Mękę Jezusa – Wielki Piątek (od wieczora Wielkiego Czwartku),
2. Śmierć Jezusa – Wielka Sobota (od wieczora Wielkiego Piątku),
3. Zmartwychwstanie Jezusa – Wielka Niedziela (od wieczora Wielkiej Soboty).

W Wielki Czwartek na liturgii wieczornej widzimy Jezusa pochylonego, obmywającego stopy apostołom – przekładając na grunt małżeństwa to postawa pochylania się czyli wsłuchiwania się z pokorą i szacunkiem w słowa, pragnienia męża/żony.

W Wielką Sobotę Jezus spoczywający w ciszy grobu uczy nas umiejętności “bycia w ciszy”, wyciszenia swoich emocji, myśli, żeby potem z większą uwagą, cierpliwością słuchać Boga i drugiego człowieka – męża/żonę.

Spotkanie Zmartwychwstałego Jezusa z uczniami w drodze do Emaus pokazuje z jak wielką troską o ich przeżycia Jezus rozpoczyna rozmowę z uczniami, bez wyrzutów i oskarżeń (dlaczego nie uwierzyliście?!, dlaczego uciekacie?!). Mamy wspaniały wzór jak inicjować rozmowę z mężem/żoną – najpierw pytać z troską o to co przeżywasz mężu/żono i cierpliwie słuchać, a dopiero potem z miłością ustosunkować się do tego co powiedziałeś/aś.

Serdecznie zapraszamy na kolejne rekolekcje
Wspólnoty Trudnych Małżeństw SYCHAR
organizowane przez Ogniska w
Katowicach , Rydułtowach , Strumieniu , Żorach ,
Tarnowskich Górach , Zabrzu i Leszczynach ,
które odbędą się w następujących terminach :

22-24 luty 2019 r. z O. Wojciechem Jędrzejewskim
i
12-14 kwiecień 2019 r. z Marcinem Jakimowiczem

w ośrodku Spotkań i Formacji w Brennej

Strona Główna

Na rekolekcje zapraszamy wszystkich zainteresowanych , również spoza naszej Wspólnoty
Oczywiście można uczestniczyć w rekolekcjach i w lutym i w kwietniu

Koszt spotkania jest następujący :

– 190,00 za osobę dorosłą
– 90,00 dziecko 3-11lat
– dziecko do lat 2 bez łóżka GRATIS
( liczy się rok urodzenia )

W czasie konferencji dzieci mogą zostać w sali zabaw pod okiem
pani opiekunki .

Zapisując się na rekolekcje należy każdą osobę , również dzieci zgłosić na osobnym formularzu .

Zgłoszenia są przyjmowane za pomocą poniższych formularzy
( proszę zwrócić uwagę , na które rekolekcje się zapisujecie , aby uniknąć pomyłki )

22-24 luty 2019 r. z O. Wojciechem Jędrzejewskim :

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScdwHZX5ubUJPvrzPuSwOS1JPOCWl-xjPkttlbIKqSL-ja1tw/formResponse

i

12-14 kwiecień 2019 r. z Marcinem Jakimowiczem :

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfeuK5ednVQNZZf8nCxhnnYv2kg043zNTwdoO1QplU-lI4Xhw/viewform?vc=0&c=0&w=1

lub na spotkaniach w ogniskach

W zgłoszeniach proszę od razu pisać o tym co ważne ( np. specjalna dieta ) , wszystkie rozsądne prośby postaramy się zaspokoić w miarę naszych możliwości ( i może od razu uprzedzę , że akurat w tym roku nie mamy pokoi z widokiem na morze 🙂 )

Informacje dotyczące tematu rekolekcji ( można przysyłać propozycje ) , programu rekolekcji i inne sprawy organizacyjne zostaną podane w późniejszym terminie

Nad przebiegiem zapisów i płatności będzie czuwała Fundacja „Małymi Krokami” z którą to WTM SYCHAR dla potrzeb cywilno-prawnych nawiązała współpracę.

Pytania można kierować na :
seba1@malymikrokami.org

Rekolekcje są bezalkoholowe , a osrodek nie jest przystosowany do przyjmowania zwierząt

LICZBA MIEJSC OGRANICZONA

Serdecznie zapraszamy

Kochani , jako Wspólnota Sychar otrzymaliśmy zaproszenie na spotkanie z ks. prof. Jerzym Szymikiem , można by powiedzieć że to już było … tak , tak nie pierwszy raz możemy się spotkać z ks. poetą z Pszowa .

Spotkanie ma dotyczyć kolejnej książki ks. Jerzego pt. :                                          „Zachwyt i inne skutki wiary . Od wieszcza do traktatu „

W dyskusji wezmą udział : Alina Petrowa-Wasilewicz , ks. Tomasz Jaklewicz , ks. Arkadiusz Wuwer .

Spotkanie odbędzie się 26 listopada 2018 r. w auli Wydziału Teologicznego UŚ w Katowicach przy ul.Jordana 18 , godzina 18:00

Serdecznie zapraszamy

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie,a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im.ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul.Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks Wojciecha Ignasiaka a potem na dany temat będziemy się dzielić swoją siłą nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys,problemy dnia codziennego,brak bliskości,trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni a pragną żyć w wierności przysiędze małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie,a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im.ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul.Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks Wojciecha Ignasiaka a potem na dany temat będziemy się dzielić swoją siłą nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys,problemy dnia codziennego,brak bliskości,trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni a pragną żyć w wierności przysiędze małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie,a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im.ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul.Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks Wojciecha Ignasiaka a potem na dany temat będziemy się dzielić swoją siłą nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys,problemy dnia codziennego,brak bliskości,trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni a pragną żyć w wierności przysiędze małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 16:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie,a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im.ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul.Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks Wojciecha Ignasiaka a potem na dany temat będziemy się dzielić swoją siłą nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys,problemy dnia codziennego,brak bliskości,trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni a pragną żyć w wierności przysiędze małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie,a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im.ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul.Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks Wojciecha Ignasiaka a potem na dany temat będziemy się dzielić swoją siłą nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys,problemy dnia codziennego,brak bliskości,trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni a pragną żyć w wierności przysiędze małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie,a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im.ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul.Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks Wojciecha Ignasiaka a potem na dany temat będziemy się dzielić swoją siłą nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys,problemy dnia codziennego,brak bliskości,trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni a pragną żyć w wierności przysiędze małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE

Rozpoczynamy o godz 18:00 Mszą świętą w intencji wszystkich małżeństw w kryzysie,a po jej zakończeniu zapraszamy wszystkich do Ośrodka Profilaktyczno -Szkoleniowym im.ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach na ul.Gawronów 20 (obok Kościoła) gdzie wysłuchamy konferencji opiekuna duchowego ks Wojciecha Ignasiaka a potem na dany temat będziemy się dzielić swoją siłą nadzieją i doświadczeniem ze swojego życia.

Zapraszamy wszystkich którzy szukają wsparcia gdy ich małżeństwo przeżywa kryzys,problemy dnia codziennego,brak bliskości,trudne chwile, są w seperacji lub po rozwodzie i czują się samotni a pragną żyć w wierności przysiędze małżeńskiej.

Z BOŻĄ POMOCĄ I WSPARCIEM WSPÓLNOTY WSZYSTKO JEST MOŻLIWE